Ναι η άνοιξη μπήκε ήδη για τα καλά και όλα μαρτυρούν τη λάμψη και τη ζεστασιά που ακολουθεί. Πολύ σοφά της έδωσαν το όνομά της. Άνοιξη. Ανοίγουν όλα ακόμα και οι καρδιές των ανθρώπων. Η διάθεση και η ελπίδα.
Είναι η κατάλληλη στιγμή που μπορούμε να συνθέσουμε και τη λάμψη μέσα μας, δημιουργώντας εμείς τη συνέχεια πάνω στα δικά μας θέλω. Εμείς έχουμε την εξουσία να στρέψουμε το βλέμμα μας σε αυτό που πραγματικά είναι, και πραγματικά αξίζει, και όχι σε ότι συμβαίνει κοινωνικά, το οποίο απορρέει από την επιβολή της απληστίας του ανθρώπινου γένους.
Παρατήρησε πως ότι στεναχώρια, πίεση, άγχος, πισωγύρισμα, καθίζηση έχεις μέσα σου, είναι καθαρά εξαιτίας ανθρώπινων παραγόντων και του κοινωνικού συστήματος, πού εμείς οι ίδιοι φτιάξαμε, και οι υπόλοιποι δεχτήκαμε και επαναπαυτήκαμε. Σκέψου το και δες το. Ακόμα και η κατάσταση που ζούμε λόγω Κορωνοϊού. Η φύση, το περιβάλλον και οτιδήποτε υπάγεται έξω από την ανθρώπινη κοινωνία, δεν πρόκειται να σε στεναχωρήσει ποτέ. Δεν έχει συμβεί πότε. Όλες οι στεναχώριες είναι εξαιτίας του ανθρώπινου γένους, και του πολιτισμικού συστήματος που δημιούργησαν.
Αν τώρα κοιτάξουμε και στρέψουμε το βλέμμα μας στα γεγονότα πού δημιούργησαν οι άνθρωποι κατοικώντας επάνω στη γη, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ακολουθήσουμε την άνοιξη και τη λάμψη που έχει να μας προσφέρει. Και το καλοκαίρι που ακολουθεί δεν θα είναι τίποτα άλλο για μας, παρά ένας ακόμα Χειμώνας που δεν λέει να σταματήσει μέσα μας.
Στο χέρι μας είναι να διαλέξουμε που θέλουμε να δούμε και να επενδύσουμε. Αλλά και το πώς θέλουμε να δούμε και να επενδύσουμε.
Τα γεγονότα που τρέχουν, δεν ήρθαν σαν απειλητικό κακό παρόλο που φαίνεται έτσι, αλλά για να κάνουν μια συγκεκριμένη δουλειά, που είναι αναμενόμενο και φυσικό αποτέλεσμα της πολιτισμικής εξέλιξης. Ήρθαν για να μείνουν για κάποιο διάστημα, μέχρι να σχηματιστεί μία νέα μορφή και ένα νέο πολιτισμικό και κοινωνικό σχήμα. Η κοινωνία και το υπάρχον σύστημα της έχει γεράσει, και είναι έτοιμο να γεννήσει μία νέα περίοδο με ένα νέο σύστημα, το οποίο δεν θα έχει καμία σχέση με τίποτα παλιό. Δεν γνωρίζουμε πώς θα είναι. Ακόμα είμαστε στη διαδικασία του ανασχηματισμού του.
Συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν, και συμβαίνει και τώρα. Επειδή κάθε τι που περιλαμβάνεται μέσα στη ζωή, έχει στάδια. Κυοφορία, γέννηση, ανάπτυξη, ενηλικίωση, γήρας, και θάνατο. Κάθε τι. Είτε είναι υλικό, είτε ζωντανός οργανισμός, είτε πολιτισμικό ή κοινωνικό σύστημα, είτε ιδέα. Παρατήρησε το και δες το. Κάθε φορά όμως που κάτι ετοιμάζεται να πεθάνει, αποσχηματίζεται σε μία χαώδη κατάσταση, και με τα απομεινάρια του δημιουργείται κάτι νέο. Όπως γίνεται με τις πεταλούδες, οι οποίες πριν γίνουν πεταλούδες είναι σκουλήκια σε ένα κουκούλι. Την εποχή του μετασχηματισμού τους, μέσα στο κουκούλι και μέσα στον οργανισμό τους, γίνεται ένας χαμός αποδιοργάνωσης στο υλικό που αποτελείται, για να συνθέσει νέο υλικό, νέο σώμα, και νέα οντότητα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την παλιά.
Το ίδιο συμβαίνει και στα κύτταρα όταν διαιρούνται. Όταν ένα κύτταρο πάει να διαχωριστεί, στο σημείο του διαχωρισμού δημιουργείται αποδιοργάνωση και χάος, όπου το υλικό που αποτελούνται περιέχει στο κέντρο πού γίνεται ο διαχωρισμός υλικά και στοιχεία ασχημάτιστα, μέχρι να δημιουργηθεί το δεύτερο κύτταρο ολοκληρωμένο, πλήρες, και εντελώς σχηματισμένο και οργανωμένο.
Ακόμα και σε πιο απλές καταστάσεις όπως το να χτίσεις ένα σπίτι. Για να χτίσεις ένα νέο σπίτι στη θέση του παλιού, γκρεμίζεις πρώτα το παλιό και δημιουργείς ένα χάος εκεί πέρα με μπάζα, υλικά, και πολλή κίνηση των εργατών, να πηγαίνουν πάνω-κάτω και πέρα-δώθε, μέχρι σιγά-σιγά να σχηματιστεί το νέο σπίτι.
Το ίδιο συμβαίνει και στην αλλαγή των κοινωνικών καθεστώτων όλα αυτά τα χρόνια που οι άνθρωποι βρισκόμαστε στη γη. Πριν το κάθε γερασμένο σύστημα δώσει τη θέση του στο καινούργιο που ανέτειλε, υπήρχε αποδιοργάνωση και χάος, αβεβαιότητα, φόβος, απώλειες. Μέχρι οι εναπομείναντες να σχηματίσουν ένα νέο ολοκληρωμένο κοινωνικό καθεστώς.
Το πρόβλημα υπήρχε στο διαχωρισμό των ανθρώπων με το παλιό πνεύμα, οι οποίοι δεν ήθελαν να αφήσουν το παλιό καθεστώς, με τους ανθρώπους με το νέο πνεύμα, οι οποίοι διψούσαν για αλλαγή. Όσοι ήταν ελεύθερα πνεύματα έτοιμοι να υποδεχτούν μία νέα κατάσταση, ήταν και αυτοί που σχημάτισαν το νέο σύστημα. Από τα υλικά-ανθρώπους πνεύματα δηλαδή του παλιού συστήματος, συνετέθη νέο σύστημα. Όπως συμβαίνει και με κάθε αλλαγή στη ζωή από τα απλά κύτταρα, μέχρι τις μεγάλες ιδέες.
Το θέμα λοιπόν εναπόκειται καθαρά στο πνεύμα που έχουμε χτίσει μέσα μας. Πού και σε τι έχουμε επενδύσει τον πλούτο του νου μας, όλα τα χρόνια της ζωής μας! Ο περισσότερος κόσμος, οδηγείται να σκέφτεται σύμφωνα με τον περιορισμό των πλαισίων και των κανόνων του πολιτισμικού συστήματος. Εκπαιδευόμενος έτσι από μικρός, περιορίζει τις ατελείωτες επιλογές και δυνατότητες του νου του, κινούμενος αυτόματα σε ότι του έχει επιβληθεί κοινωνικά. Και έρχεται η στιγμή πού πρέπει να σκεφτεί και να πράξει έξω από αυτά τα όρια, και μπλοκάρει. Γιατί δεν ξέρει πώς να το κάνει. Δεν το έμαθε ποτέ. Και υποτάσσεται στη μηχανική λειτουργία του νου του, ο οποίος τον αποτρέπει από το να σκεφτεί και να βγει έξω από αυτό που θεωρεί οικείο και ασφαλές, οπότε και επιστρέφει στην παλιά του κατάσταση.
Γιατί ο νους μας, δεν ξεχωρίζει και δεν κρίνει μία κατάσταση καλή ή κακή, αλλά οικεία και ασφαλή, στην οποία και μας σπρώχνει να εμμένουμε. Για το νου μας, μία κατάσταση παραμένει ουδέτερη, μέχρι να συνδεθεί συναισθηματικά. Είτε θετικά είτε αρνητικά. Μπορεί να εμμένει ακόμα και σε μία δυσάρεστη κατάσταση, εάν την κρίνει οικεία και ασφαλή. Και ας μην αισθάνεται καλά. Γιατί προτιμά να μείνει σε αυτό που γνωρίζει και είναι οικείο προς αυτόν και ασφαλές, παρά να ταραχτεί ρισκάροντας για κάτι το οποίο είναι άγνωστο, ακόμα και αν δείχνει ελπιδοφόρο.
Και όταν δημιουργηθεί συνήθεια δύσκολα σπάει. Επειδή όλοι οι νευρώνες που έχουν δημιουργηθεί στον εγκέφαλο, σηματοδοτούν, προστάζουν και κατευθύνουν το σώμα προς την συνήθεια από την οποία έχουν δημιουργηθεί. Για να σταματήσει μία συνήθεια η οποία επαναλαμβάνεται για πολύ καιρό, πρέπει να αντικατασταθεί με μία νέα συνήθεια. Και η διαδικασία του να αντικατασταθεί η παλιά συνήθεια με μία νέα συνήθεια, δεν είναι μεν εύκολη στην αρχή, επειδή δημιουργείται το φαινόμενο που είπαμε πιο πριν, όπου εμπλέκονται οι παλιοί με τους νέους νευρώνες και στο σημείο διαχωρισμού και της δημιουργίας τους, κυριαρχεί χάος, μέχρι να συντεθεί η ολοκληρωμένη και πλήρης νέα συνήθεια.
Και συμβαίνει το παράδοξο του να θες να περάσεις σε ένα άλλο επίπεδο εξέλιξης, να θες αλλάξεις τον εαυτό σου και τις συνήθειές σου, να αναγνωρίζεις ότι οι παλιές σου συνήθειες δεν σε ωφέλησαν αλλά σε μπλόκαραν, να προσπαθείς να πιστέψεις, και προσπαθείς να σκέφτεσαι θετικά και ίσως και με ενθουσιασμό την αλλαγή και το στόχο σου, αλλά να μην μπορείς να καταφέρεις να διατηρηθείς, ή ακόμα και να μπεις στη νέα αυτή οδό εύκολα. Επειδή την ώρα που σκέφτεσαι θετικά για αυτό, εμπλέκονται οι αποτυπωμένες σκέψεις και εικόνες του παρελθόντος, τις οποίες οι παλιοί νευρώνες σου προβάλλουν, γιατί ο νους σου προσπαθεί να σε προφυλάξει όχι από κάτι κακό, αλλά από κάτι άγνωστο που δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί. Και αμύνεται έντονα για να σε αποκόψει.
Χρειάζεται λοιπόν ειδική μέθοδος και τρόπος για να μπορέσεις να αποκοπείς από το παλιό και να περάσεις στο νέο. Χρειάζεται να γίνει επαναπρογραμματισμός του υποσυνειδήτου και να δημιουργηθούν νέοι ισχυροί νευρώνες, που θα κυριαρχούν όλο και πιο πολύ προς το νέο αυτό δρόμο. Χρειάζεται θα λέγαμε μία καταστροφή της παλιάς προσωπικότητας και ταυτότητας του εαυτού μας, με την οποία έχουμε ταυτιστεί, και στην οποία έχουμε πειστεί, και κινούμαστε και σκεφτόμαστε σύμφωνα με αυτήν. Αλλά μέχρι να σχηματιστεί η νέα προσωπικότητα και ταυτότητα μας, δημιουργείται το χάος των παλιών πεποιθήσεων και συνηθειών, μαζί με τις νέες που τοποθετούμε στην νέα μας οικοδομή. Δεν είναι όμως κάτι το κακό… είναι απλά η φυσική διαδικασία που πρέπει να δεχτούμε και να επιμείνουμε θεωρώντας το ως κάτι το απόλυτα φυσικό και να μη μας στεναχωρεί, επειδή όλο αυτό το χάος, θα σχηματίσει την πλήρη καταπληκτική μας εξέλιξη, όπου όλα τα παλιά θα υποβιβαστούν και δεν θα μας στενοχωρούν πλέον ποτέ!
Εδώ έρχεται και επεμβαίνει η νευροψυχολογία και ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός. Μία επιστήμη με την οποία μπορούμε να κατορθώσουμε αυτή τη διαδικασία.
Το πρώτο όμως που χρειάζεται, είναι να θέλω να αλλάξω πραγματικά. Να ξέρω τι θέλω και τι είμαι, και αν το θέλω πραγματικά και πόσο το θέλω. Αλλά να ξέρω επίσης και το τι, και μέχρι που είμαι διατεθειμένος να το φτάσω. Θα μείνω στο χάος και στην παλιά μου δυσάρεστη κατάσταση; Ή θα ξεπεράσω το χάος του ανασχηματισμού μου και θα το φτάσω στο τέλος όπου με περιμένει μια καταπληκτική ζωή; Από κει και πέρα, το μόνο που μένει είναι να γίνει ένα ξεμπέρδεμα μέσα από τα πολλά αρχεία που έχουμε αποθηκεύσει στο νου μας.
Κάναμε λοιπόν ήδη μία διάγνωση. Και όταν ξέρεις τη διάγνωση, ξέρεις και τη θεραπεία!
Καραμανέας Ιωακείμ
- Diploma in Health Studies
- Certification in Human Health
- Certification in Diet & Nutrition/Healthy Living
- Certification in Physical Education-Fitness Training Principles & Methods
- Specialization in Workout & Training Apps
- Personal development coach
- Συγγραφέας 21 βιβλίων διατροφολογίας, προπονητικής και ψυχολογίας