Η φύση από μόνη της, χωρίς να της το επιβάλλει κάποιος κάνει τη δουλειά της. Πέρασε ο χειμώνας και η άνοιξη της έφερε το γνωστό επί εκατομμύρια χρόνια αποτέλεσμα. Την άνθιση.
Μπορεί κάποιος ή κάτι να την εμποδίσει να ανθίσει; Μόνο ο χειμώνας! Όσο μένει ο χειμώνας η φύση κοιμάται. Με το που θα σκάσει η άνοιξη, η φύση δεν χάνει καιρό. Βιάζεται να ανοίξει τα φτερά της και να ανθίσει. Ποιος Κορωνοϊός; Ποια περιβαλλοντική καταστροφή; Πάντα μα πάντα η φύση τείνει να κυνηγάει την αναγέννηση της. Χωρίς να θλίβεται για τον περασμένο της χειμώνα και τις προηγούμενες απώλειες της. Και χωρίς να είναι διστακτική του στυλ: «μήπως δεν πρέπει αυτή τη φορά να ανθίσω; Αφού το χειμώνα το χιόνι με κατέστρεψε. Χρόνια ανθίζω και καταστρέφομαι. Βαρέθηκα μωρέ. Ποιος ο λόγος;»… Βιάζεται μάλιστα να ανθίσει. Μα δεν βαρέθηκε τόσα χρόνια να πέφτει και να σηκώνεται; Δεν βαρέθηκε να καταστρέφεται και να ανοικοδομείται; Ποτέ! Η φυσική της τάση και ροή είναι να ξανασηκώνεται, να ανθίζει και να ξαναγεννιέται! Γι’ αυτό φτιάχτηκε.
Σκεφτήκαμε ποτέ να πάρουμε από τη σοφία της και να ακολουθήσουμε τον μόνιμα πετυχημένο δρόμο της; Γεγονότα έρχονται και γεγονότα φεύγουν. Και πάντα θα έρχονται και πάντα θα φεύγουν. Τι αφήνουν όμως μέσα μας; έναν απέραντο χειμώνα; ή μια λαχτάρα για την άνοιξη μας; μόνιμη πτώση ή ευκαιρία για άνθιση; Και πόσο άνθιση; Ίσα-ίσα ή με πλήρη ανάπτυξη;
Πιστεύεις πως η φύση έχει ανάγκη από κάποιον κόουτς να της πει τι να κάνει; Πιστεύεις πως πτοείται ή ψαρώνει από τους πολλούς χειμώνες που περνάει; Δεν νομίζω! Πάντα θα κάνει αυτό για το οποίο είναι φτιαγμένη. Την άνθιση και την αναγέννηση.
Γιατί λοιπόν εμείς να μην την αφήσουμε να μας διδάξει; Γιατί να πτοούμαστε από γεγονότα και να μην κάνουμε αυτό για το οποίο είμαστε φτιαγμένοι; Την ανάταση, και την εξέλιξη, και την πορεία προς τα μπροστά; Γιατί αυτή είναι η δική μας δουλειά. Να εξελισσόμαστε και να βαδίζουμε μπροστά και μάλιστα όρθιοι!
Χειμώνες ήρθαν και έρχονται και πάντα θα έρχονται στη ζωή μας. Αλλά όπως πάντα όμως, θα έρχεται και άνοιξη. Που επικεντρώνουμε τις σκέψεις μας όμως; Στο παρελθόν του χειμώνα ή στο παρών που μπορούμε να έχουμε άνοιξη; Γιατί και τι είναι αυτό που μας κάνει να σταθούμε στους χειμώνες, ενώ μπορούμε να φέρουμε την άνοιξη και μάλιστα πρόωρα; Γιατί αυτή είναι η διαφορά μας από τη φύση. Αυτή περιμένει την άνοιξη, ενώ εμείς μπορούμε να τη φέρουμε στη ζωή μας όποτε θέλουμε. Αρκεί να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας. Και αντί να σκεφτόμαστε το πόσο κρύος είναι ο χειμώνας, να σκεφτούμε το πόσο ζεστή είναι η άνοιξη και το καλοκαίρι και να ζήσουμε πάντα ανοιξιάτικα!
Σταμάτα λοιπόν να σκέφτεσαι και να ντύνεσαι χειμερινά, και κατέβασε μόνιμα τα καλοκαιρινά από τη ντουλάπα. Ζήσε την άνοιξη και το καλοκαίρι και άσε το χειμώνα. Πάει πέρασε, ή θα περάσει! Αλλά και χειμώνας γεγονότων να υπάρχει ακόμα, θυμήσου την αμυγδαλιά! Επιμένει να φέρει την άνοιξη πριν την ώρα της! Βιάζεται να ανθίσει και να προσφέρει το μεγαλείο της στη γη! Μπορεί ο κορμός και τα κλαδιά της να φαίνονται ξερά από το χειμώνα, αλλά εκείνη επιμένει έστω και λειψή, να ανθίσει κόντρα στο χειμώνα με ότι διαθέτει! Και το κάνει πολύ καλά!
Φτιάχτηκες να βιάζεσαι να φέρεις το μεγαλείο σου στη γη. Φτιάχτηκες να προχωράς και να εξελίσσεσαι. Τι σε εμποδίζει από το να κάνεις –φυσικώς- αυτό για το οποίο φτιάχτηκες; Τι σε εμποδίζει να πας κόντρα στη φυσική σου τάση; Δεν είναι παράλογο να πάμε κόντρα στη φυσική μας τάση και να επιμένουμε να ζούμε και να αγκαλιάζουμε αυτά που δεν είμαστε φτιαγμένοι να κάνουμε; Στη μιζέρια και στην πτώση; Δεν έχουμε τέτοιο λογισμικό μέσα μας το ξέρεις πολύ καλά.
Αν θέλουμε καλά καλοκαίρια στη ζωή μας, θα χρειαστεί να κάνουμε κάτι που μας συμφέρει: Να αφήνουμε πίσω κάθε χειμώνα και να βιάσουμε και να τραβάμε την άνοιξη να έρθει. Όχι να ελπίζουμε και να προσδοκούμε την άνοιξη. Δεν θα έρθει έτσι ή θα καθυστερήσει πολύ. Αλλά να γίνουμε αμυγδαλιές! Έστω και τραυματισμένοι και με τα απομεινάρια του χειμώνα πάνω μας, εμείς να βιάσουμε τον ερχομό της άνοιξης! Κόντρα όχι στο χειμώνα… αλλά στο νου μας που τον αποδέχεται σαν μόνιμη κατάσταση! Και η επιλογή είναι στο χέρι μας! είτε θα επιλέξουμε μόνιμα το χειμώνα στη ζωή μας, είτα θα επιλέξουμε μόνιμα την άνοιξη στη ζωή μας. μα θα μου πεις γίνεται; Και βέβαια γίνεται! Και ξέρεις γιατί; Γιατί είμαστε άνθρωποι! Πανίσχυροι! Δημιουργικοί! Νοήμονες και εξελίσσιμοι!
Και ξέρεις; Δεν χρειάζεται να ψάξουμε τρόπους να το κάνουμε. Γιατί ο τρόπος είναι ήδη μέσα στο λογισμικό μας! Είμαστε εφοδιασμένοι από τον κατασκευαστή ήδη με τέλειο λογισμικό. Απλά τον έχουμε μπουκώσει με σκουπίδια και θέλουμε καθαρισμό και επανεκκίνηση.
Δεν θα σου πω τι να κάνεις σε αυτό το άρθρο. Δεν χρειάζεται. Ξέρεις πολύ καλά τι να κάνεις για να φέρεις την άνοιξη. Είναι η φτιαξιά σου. Απλά άδειασε τα σκουπίδια του χειμώνα, αλλά και του κάθε παρελθοντικού χειμώνα, για να ελευθερώσεις χώρο, και για να δώσεις χώρο στην άνοιξη να γεμίσει το σκληρό σου δίσκο. Είναι σα να έχεις μια αποθήκη, και να έχεις την επιλογή να τη γεμίσεις με ότι ωφέλιμο θες, και να επιλέξεις να τη γεμίζεις με ανωφελή σκουπίδια. Αν η αποθήκη μας είναι γεμάτη με σκουπίδια, που θα βρούμε χώρο να βάλουμε έστω και 1 ωφέλιμο στοιχείο μέσα; Αν είχες μία γεμάτη αποθήκη με άχρηστα πράγματα και ήθελες να τη χρησιμοποιήσεις για να βάλεις μέσα ωφέλιμα δεν θα την καθάριζες για να κάνεις χώρο; Θα άφηνες την αποθήκη σου γεμάτη με άχρηστα σκουπίδια; Ποιος ο λόγος λοιπόν να αφήνουμε τον πιο εξελιγμένο χώρο που φτιάχτηκε στο σύμπαν (δηλαδή το μυαλό μας), σε χειρότερη κατάσταση από την αποθήκη μας; ξέρεις πώς ονόμασαν τελευταία οι επιστήμονες τον άνθρωπο επειδή ο οργανισμός και το λειτουργικό του τον ξεχωρίζουν από κάθε άλλη κατηγορία; Όλα τα ζωντανά πλάσματα που έχουν οργανισμό, υπάγονται στην ομώνυμη κατηγορία και λέγονται οργανισμοί. Με τη γνώση που απέκτησαν οι επιστήμονες πλέον για τον ανθρώπινο οργανισμό, τον ξεχώρισαν και δημιούργησαν για πρώτη φορά στην ιστορία μία νέα κατηγορία η οποία περιλαμβάνει μόνο τον άνθρωπο, και τον ονόμασαν: Σούπερ οργανισμό! Φέρσου λοιπόν σαν σούπερ οργανισμός και μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να πέσει από την κατηγορία του και να σκέφτεται και να φέρεται με τη μιζέρια για σημαία, κάτι το οποίο ούτε στους πιο απλούς και πρωτόγονους οργανισμούς το συναντάς! Πώς το επιτρέπεις αυτό σε σένα σούπερ οργανισμέ; Και για να στο πω και πιο λαϊκά, χωρίς να με παρεξηγήσεις γιατί έτσι ακριβώς το λέω σε μένα όταν βρεθώ μπροστά σε μία πτώση: τσακίσου και σήκω! Δεν έχεις το δικαίωμα να είσαι κάτω! Προσβάλλεις το είδος σου, την κατασκευή σου και τον κατασκευαστή σου! και τσουπ! Σηκώνομαι μετά!
Καραμανέας Ιωακείμ
- Diploma in Health Studies
- Certification in Human Health
- Certification in Diet & Nutrition/Healthy Living
- Certification in Physical Education-Fitness Training Principles & Methods
- Specialization in Workout & Training Apps
- Personal development coach
- Συγγραφέας 21 βιβλίων διατροφολογίας, προπονητικής και ψυχολογίας