Στο περασμένο άρθρο, σας είχα αναφέρει τις επιστημονικές αποδείξεις του νόμου της έλξης (και μπορείς να το δεις εδώ: Η επιστημονική ερμηνεία του Νόμου της Έλξης).
Σας είχα υποσχεθεί όμως, πως θα μιλήσουμε για ένα πολύ σημαντικό θέμα που εξηγεί την παντελή έλλειψη χρόνου και απόστασης μεταξύ του πεδίου που μας συνδέει, οπότε και του χρόνου και της απόστασης από την επιθυμία μας, προς την υλοποίησή της.
Είδαμε, πως δεν μεσολαβεί όπως αποδείχτηκε πειραματικά, κανένα χρονικό διάστημα μεταξύ του συναισθήματος ενός δότη και της ανταπόκρισης του DNA του, αλλά γίνεται άμεσα, όση απόσταση και να τους χωρίζει.
Μία λοιπόν από τις πιο ισχυρές αρχές, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αυτό το πεδίο λειτουργεί έτσι, είναι το γεγονός ότι το πεδίο αυτό φαίνεται να είναι από τη φύση του ολογραφικό.
Και τι σημαίνει αυτό;
Ο ορισμός του ολογράμματος είναι ότι, όσο κι αν διαιρέσεις ένα ολογραφικό μοτίβο σε κομμάτια, το όλον του, αυτό δλδ που απεικονίζει, παραμένει ακόμα ολόκληρο, και στο μικρότερο κομμάτι.
Για παράδειγμα, πριν από χρόνια, υπήρχαν κάτι σελιδοδείκτες-ολογράμματα, κάτι λωρίδες, που είχαν εικόνες όπως λουλούδια, κάτι δελφίνια να πηδάνε, και τέτοια. Αυτούς τους σελιδοδείκτες, μπορούσες να τους κόψεις σε πολύ μικρά κομμάτια ξανά και ξανά και αν κοίταγες με μεγεθυντικό φακό, θα έβλεπες ολόκληρο το αρχικό σχέδιο ακόμα και στο μικρότερο κομμάτι. Αυτή είναι η αρχή του ολογράμματος. Επίσης, όπως και συμβαίνει πειραματικά, πως εάν επέμβεις σε ένα από τα κομμάτια που το έχεις χωρίσει, το ίδιο συμβαίνει ταυτόχρονα και σε όλα τα άλλα. Αν π.χ. χρωματίσεις ένα μόνο κομμάτι, ο χρωματισμός θα συμβεί ταυτόχρονα και σε όλα τα άλλα.
Και γιατί σας το λέω αυτό; γιατί όπως φαίνεται, η συνειδητότητά μας, μέσω αυτού του πεδίου, λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Αυτό σημαίνει ότι όλοι μας, ως μέρη του μεγαλύτερου συμπαντικού μοτίβου, είμαστε συνδεδεμένοι. Και ότι συμβαίνει σε ένα σημείο, επηρεάζει το όλον.
Έτσι, τα φαινομενικά ασήμαντα πράγματα που κάνουμε κάθε μέρα, το πώς συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον, το πώς νοιώθουμε, το πώς αντιδρούμε, σε όλες αυτές τις φαινομενικά ασήμαντες στιγμές της ζωής μας, στην πραγματικότητα κάνουμε μια συνεχή συζήτηση με αυτό το πεδίο, το κβαντικό ολόγραμμα, ατομικά. Κι αν βάλουμε μαζί όλες αυτές τις μικρές συζητήσεις, αυτό γίνεται η συλλογική απάντηση του πεδίου, στην ανθρωπότητα. Το πεδίο δλδ, αντικατοπτρίζει τη συλλογική αγάπη, τη συλλογική εκτίμηση, τη συλλογική αγνωμοσύνη, το συλλογικό θυμό, οργή, ή φόβο. Αυτό μάλιστα το φαινόμενο, έχει ονομαστεί και λέγεται πέντουλουμ.
Καταλαβαίνετε τώρα πώς γίνεται να συμβαίνουν τόσα αρνητικά γεγονότα γενικά στον πλανήτη;
Είναι γιατί, από τις ειδήσεις μέχρι όλα τα ΜΜΕ, μας βομβαρδίζουν με αρνητικά συμβάντα επειδή πουλάνε, και μας κάνουν να νοιώθουμε όλοι μαζί αρνητικά συναισθήματα, όπου και ελκύεται και διατηρείται μία γενική αρνητική κατάσταση σε όλο τον κόσμο γενικά. Και φυσικά, δεν γίνεται στις ειδήσεις να προβληθεί κάτι γενικά μόνιμα καλό, γιατί πολύ απλά δεν πουλάει. Ποιος θα ασχοληθεί να δει ειδήσεις αν ανέφεραν ωραία συμβάντα; Τι να πουν; Πως ο ήλιος ανέτειλε και όλα πάνε καλά;
Όταν λοιπόν αρχίζουμε να νοιώθουμε τα συναισθήματα των πραγμάτων που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας και στον κόσμο μας, το ολόγραμμα εξ ορισμού θα αντικατοπτρίσει αυτά τα συναισθήματα πίσω σε εμάς.
Τώρα πιστεύω πως καταλαβαίνετε ότι λόγω της ολογραφικής αρχής, ο χρόνος εξαλείφεται, επειδή τα μέρη του ολογράμματος συνδέονται όπου κι αν είναι και όσα κι αν είναι. Ότι ενέργεια κάνεις στο ένα κομμάτι, αυτόματα συμβαίνει και στα άλλα, όσα και όπου κι αν είναι.
Δες και το βίντεο:
Δες και την 1η πρακτική εφαρμογή εδώ: Η Πρακτική Εφαρμογή του Νόμου της Έλξης