Όταν έχεις ξεκινήσει μία προσπάθεια να αδυνατίσεις και κάνεις κάποιο είδος διατροφής, δημιουργούνται αρκετοί φόβοι. Και είναι εντελώς φυσιολογικό αυτό.
Πρώτα από όλα δεν ξέρεις πώς θα είναι ένα τέτοιο πρόγραμμα.
Θα πεινάσω ή όχι;
Τι τρόφιμα θα υπάρχουν;
Θα μπορέσω να το κάνω ή θα τα παρατήσω;
Οι συνθήκες της ζωής μου θα μου επιτρέψουν να το κάνω;
Πόσες φορές θα τρώω τη μέρα;
Αν ξεκλίνω κλείνω κάποιες φορές τι θα γίνει;
Αυτές είναι μερικές φοβίες οι οποίες στην πραγματικότητα είναι ανυπόστατες, γιατί όταν ένας διαιτολόγος σου έχει πάρει ερωτήσεις ιστορικού και προτιμήσεων όπως γίνεται πάντα, θα πρέπει να σου βγάλει το διαιτολόγιο σου πάνω σε αυτά που μπορείς να κάνεις. Στις προτιμήσεις που έχεις. Δεν μπορεί ας πούμε να σε κάνει με το ζόρι να φας μία τροφή πού δεν σου αρέσει και δεν θες, επειδή και καλά σε ωφελεί στο αδυνάτισμα. Δεν υπάρχει τροφή τόσο πολύ ωφέλιμη ώστε να είναι αναντικατάστατη. Όλες έχουν τα ισοδύναμα τους.
Καμία λοιπόν από τις παραπάνω φοβίες δεν μπορεί να ισχύσει, εφόσον συζητάς και επιβλέπεσαι από ειδικό. Αν το κάνεις από μόνος σου, το ρίσκο μεγαλώνει, καθώς έχεις υποβληθεί σε αρκετό περιορισμό συστατικών, όπου εκεί το σώμα θα νιώσει απότομα την τοξίνωση και θα ανταποκριθεί πολύ αρνητικά. Όταν σε παρακολουθεί βέβαια ειδικός, είναι ανούσιο να φοβάσαι για τέτοια πράγματα, γιατί η ευθύνη πάει αποκλειστικά στον ειδικό που σε έχει αναλάβει, στο να σου δώσει αυτό που πρέπει, ώστε να σου φύγουν οι φοβίες.
Μία όμως μεγάλη φοβία γεννιέται όταν πλησιάζουμε ή διανύουμε εορταστικές περιόδους. Και ποια είναι η φοβία;
Κάνω μία δίαιτα για κάποιο καιρό, χάνω πάρα πολύ ωραία τα κιλά μου, όμως μπροστά μου συναντάω την απειλή του χριστουγεννιάτικου και πρωτοχρονιάτικου τραπεζιού, αλλά και τις υπόλοιπες στιγμές χαλάρωσης, με τις εξόδους και τα ποτά.
Και σε πολλούς καταλήγει αντί η εορταστική περίοδος να τους προσφέρει χαλάρωση ξεκούραση και χαρά, να τους γεμίζει αγωνία, άγχος, στεναχώρια και φόβο.
Το 80% τα παρατάει τελείως μετά, από τις ενοχές πού έχει.
Από το υπόλοιπο ποσοστό που μένει, το μεγαλύτερο μέρος παραπατάει μετά όταν μπαίνει και πάλι στο πρόγραμμα του, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Τις ενοχές. Ναι μεν μπαίνει και πάλι, αλλά αισθάνεται ενοχές για αυτό το διάλειμμα που έκανε, με αποτέλεσμα να μην έχει τη σπίθα που είχε πριν και να μην μπορεί να διατηρήσει το πρόγραμμα του όπως το έκανε πριν.
Αυτό, είναι μία πολύ φυσιολογική κατάσταση άμυνας στην απογοήτευση από την κατάρρευση προσωπικότητας που νιώθει κάποιος, επειδή νιώθει πως δεν είχε τη δύναμη να αντιμετωπίσει τα εορταστικά τραπέζια.
Το οποίο στην πραγματικότητα είναι μία ψευδαίσθηση και μία στρέβλωση του νου, γιατί υπάρχει η αγνωσία της δομής και της λειτουργίας του εγκεφάλου, αλλά και του σώματος.
Η αγνωσία αυτή πείθει τον νου, ότι έχασε ολοκληρωτικά το δάσος με αυτό που έκανε, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που έχασε είναι ένα κλαδί. Ούτε καν ολόκληρο δέντρο.
Και τον υποβάλλει τον άνθρωπο σε μία παραίτηση οδηγώντας τον να χαλάει την πορεία του καθώς αισθάνεται ότι χάθηκαν όλα πλέον.
Όλο αυτό όμως, δεν είναι παρά μία ψευδαίσθηση πού προέρχεται από την αγνωσία της λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος. Το ανθρώπινο σώμα είναι όντως αυστηρό στις εντολές που αισθάνεται ότι λαμβάνει, αλλά οι νόμοι που το διέπουν, ισχύουν και από την αντίθετη πλευρά.
Ο φυσικός σωματικός Νόμος λέει ότι όταν λάβουμε περισσότερη ενέργεια, δηλαδή θερμίδες από ότι ξοδεύουμε, αποθηκεύονται ως λίπος. Υπάρχει όμως και ο νόμος αντίδοτο εδώ. Όταν είμαστε κάποιο διάστημα σε ένα πρόγραμμα αδυνατίσματος, πέφτουν από τις πρώτες κιόλας μέρες οι πιο συμμαχικές ορμόνες που έχουμε προς το αδυνάτισμα μας, με αποτέλεσμα να επιβραδύνεται η απώλεια. Ένα διάλειμμα τέτοιου φαγητού, επαναφέρει άμεσα αυτές τις καλές για το αδυνάτισμα μας ορμόνες σε μία υψηλή πάλι ποσότητα, ώστε με το που θα μπούμε στην επόμενη μέρα στο πρόγραμμά μας, το σώμα μας να ανταποκριθεί πάρα πολύ γρήγορα στην απώλεια του λίπους του, όπως όταν κάποιος ξεκινάει πρώτη φορά μία διατροφή αδυνατίσματος.
Είναι και η θεμελιώδης αρχή των γευμάτων κλεψίματος, από πολυκαιρισμένες διατροφές έλλειψης υδατανθράκων. Ο κόσμος όμως μη γνωρίζοντας αυτό τον ισχυρό νόμο, επικεντρώνεται μόνο στον πρώτο βασικό νόμο κατανάλωσης και αποθήκευσης ενέργειας που ξέρει, με αποτέλεσμα να απογοητεύεται και να μπλοκάρει νοητικά, ώστε να καταστρέψει εντελώς μετά το στόχο του.
Όταν σας είπα σε προηγούμενο βίντεο ότι σε αυτούς που αναλαμβάνω και με ρωτάνε τι να κάνουν τις γιορτές τους λέω να φάνε, ξέρω τι λέω. Είμαι 35 χρόνια στο χώρο, και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Το άσχημο είναι ότι οι περισσότεροι ντρέπονται και διστάζουν να με ρωτήσουν, με αποτέλεσμα να τα παρατάνε και να χάνονται.
Το θέμα λοιπόν δεν έχει καμία σοβαρή σχέση με τις σωματικές λειτουργίες, αλλά είναι καθαρά εγκεφαλικό. Οι σωματικές λειτουργίες επανέρχονται άμεσα. Το να διαχειριστώ όμως τις φοβίες μου, είναι μεγάλο θέμα γιατί αν κολλήσει εκεί ο εγκέφαλος, δεν ξεκολλάει.
Το καλύτερο για μένα είναι, εφόσον έχουμε ένα καλό πρόγραμμα που μας έχει δώσει αποτέλεσμα, να επιλέξουμε να ευχαριστηθούμε αυτές τις μέρες, συμμετέχοντας με νορμάλ τρόπο σε αυτά που προσφέρονται. Γιατί δεν είμαστε μηχανές που πατάς ένα κουμπί και κινούνται, άλλα ανθρώπινα όντα με αναλυτικό και συναισθηματικό εγκέφαλο. Είναι πολύ καλύτερο να επενδύσουμε στην καλή ψυχολογική μας λειτουργία και διατήρηση, παρά να επιμείνουμε με ακρίβεια σε ένα πρόγραμμα (που μας πλαισιώνει και από τη φύση μας αντιστεκόμαστε), ειδικά σε μία τέτοια περίοδο που συμβαίνει μια-δυο φορές το χρόνο και να νιώσουμε στέρηση, χωρίς να υπάρχει πραγματικά σοβαρός λόγος να γίνει. Γιατί εξαιτίας ισάξιων σωματικών λειτουργιών και νόμων, το σώμα μας θα επανέλθει μόλις πούμε και πάλι στο πρόγραμμά μας. Εφόσον βέβαια έχουμε καλό πρόγραμμα και δεν κάνουμε ότι να ναι, το οποίο ούτως ή άλλως δεν έχει αποτέλεσμα πάνω μας και το μόνο που κάνει είναι να μας ρίχνει ψυχολογικά.
Και επί τη ευκαιρία με όσους συνεργαζόμαστε σας λέω φάτε γιατί εγώ εδώ είμαι. Αλίμονο αν δεν μπορούσα να σας επαναφέρω. Το τι κάνουν άλλοι διατροφολόγοι δεν ξέρω πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά εννοείται ότι κάθε ένας σαν επιστήμονας, μπορεί να έχει την ικανότητα να επιδιορθώνει και τα χαλάσματα.
Ευχαριστηθείτε λοιπόν, και εμπιστευτείτε τη διαδικασία και τους νόμους του σώματός σας!