Είμαι σίγουρος ότι έχεις ήδη αυτή την απορία μέσα σου και έχεις αναρωτηθεί πολλές φορές πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει!
Ίσως μάλιστα να έχει συμβεί και σένα αρκετές φορές.
Τι συμβαίνει όμως και υπάρχει αυτό το παράδοξο φαινόμενο;
Σήμερα θα σου πω πράγματα που δεν έχεις ξανακούσει, όσο και να ψάξεις μέσα σε πληροφορίες και στο διαδίκτυο.
Θα σου δώσω να κατανοήσεις κάποιες λειτουργίες του νου, που θα σου ανοίξουν τη διάνοια, ώστε να ανέβεις σε ένα άλλο επίπεδο.
Διάβασε το άρθρο ως το τέλος και άλλαξε τη ζωή σου και τη σχέση σου, να είναι έτσι όπως ποτέ πριν την είχες.
Αν είσαι από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να αφιερώσουν λίγο χρόνο από την ημέρα τους για να κερδίσουν την υπόλοιπη ζωή τους, τότε δεν αξίζει να έχεις καλύτερη ζωή.
Θεωρώ όμως, ότι έχεις το μυαλό και την αντίληψη που χρειάζεται για να το καταλάβεις αυτό που σου λέω.
Βρες λοιπόν λίγο χρόνο να αφιερώσεις από την ημέρα σου, για να επενδύσεις σε κάποια λεπτά που θα σου χαρίσουν όλη την υπόλοιπη ζωή σου!
Εκτίμησε λοιπόν αυτή τη γνώση όπως πρέπει, για να λάβεις αντίστοιχα και αυτό που σου πρέπει.
Επειδή κατανοώντας το μηχανισμό, κατανοείς και τη λύση.
Θα ξεκινήσουμε λοιπόν όμορφα και ωραία, από μία βασική λειτουργία που έχει ο εγκέφαλός μας κατασκευαστικά, επειδή χωρίς αυτή τη λειτουργία δεν θα κατανοήσεις τη συνέχεια.
Σε γενικές γραμμές, οι πιο παράδοξες στρεβλώσεις του εγκεφάλου, συμβαίνουν εξαιτίας μιας ιδιαίτερης μοναδικής λειτουργίας που έχει εγκέφαλος:
- Ο νους μας είναι φτιαγμένος να δέχεται και να εκτελεί εντολές!
- Και θα τις εκτελέσει, όταν τον διατάξουμε συναισθηματικά.
- Όταν του τις αναγγείλουμε με τη γλώσσα του συναισθήματος!
- Όχι με λόγια… αυτά δεν τα ακούει καθόλου!
Ας λες ότι θες με το στόμα. Το θέμα είναι τι αισθάνεσαι στην καρδιά σου την ώρα που το λες!
Όταν αισθανόμαστε και κρίνουμε (δηλαδή εκτιμάμε) μία κατάσταση ή οτιδήποτε, είτε κάποιο γεγονός, είτε κάποιον άνθρωπο (έως ακόμα και αντικείμενα), τότε, εκείνη τη στιγμή, δίνουμε εντολή στο νου μας να δει αυτό που σκεφτόμαστε έτσι ακριβώς όπως το κρίνουμε και το εκτιμάμε, ώστε να μας το φέρει μπροστά μας, όπως ακριβώς πήρε την εντολή.
Όταν ο νους μας πάρει την εντολή από μας, τότε αμέσως θα φιλτράρει τις αισθήσεις μας, ώστε να βλέπουν μόνο με το συγκεκριμένο τρόπο που πήρε εντολή να βλέπει αυτό που σκεφτόμαστε, είτε αντικείμενο, είτε άνθρωπο, είτε γεγονός, ενώ συγχρόνως, απενεργοποιεί και τυφλώνει κάθε άλλη αίσθηση που θα πάει να το δει διαφορετικά.
Συμπεριφέρεται δηλαδή όπως οι παρωπίδες σε ένα άλογο. Σε κάνει να μη βλέπεις τίποτα δεξιά και αριστερά σου, εκτός το δρόμο μπροστά σου, που σε οδηγεί στην εντολή που του έδωσες να σε πάει.
Πιο απλά, επικεντρώνεται και κινητοποιεί τις αισθήσεις μας να βλέπουν μία κατάσταση, ένα αντικείμενο, ή έναν άνθρωπο, μόνο σύμφωνα με αυτό που πήρε εντολή, και τυφλώνει κάθε άλλη αίσθηση που θα το δει διαφορετικά.
Και για να σας δώσω ένα παράδειγμα:
Όταν θέλεις ας πούμε ένα αυτοκίνητο συγκεκριμένου μοντέλου και μάρκας και το επιθυμείς πάρα πολύ, ξαφνικά στο δρόμο θα δεις ότι κυκλοφορούν πολλά τέτοια, που πριν αρχίσεις να το επιθυμείς δεν τα έβλεπες τόσο πολύ, καθώς χανόταν μέσα στα τόσες χιλιάδες άλλα μοντέλα που κυκλοφορούν.
Είναι γιατί, ο νους πήρε εντολή να κάνει το μάτι να βλέπει μόνο αυτό το αυτοκίνητο, και τυφλώνει το μάτι να βλέπει τα υπόλοιπα. Ακόμα και τον προφυλακτήρα αυτού του αυτοκινήτου να πιάσει το βλέμμα σου, θα στρέψει την προσοχή σου εκεί.
Τώρα… Σε μία ερωτική σχέση, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Όπως βλέπεις τον άνθρωπό σου, έτσι και θα τον έχεις.
Επειδή εκείνη την ώρα, δίνεις εντολή στον εγκέφαλο σου να βλέπει μόνο τα χαρακτηριστικά που δικαιολογούν το πώς βλέπεις το σύντροφό σου, και να τυφλώνεται σε ότι χαρακτηριστικό τον κάνει να φαίνεται αλλιώς.
Για αυτό βλέπουμε το παράδοξο όπου τα περισσότερα ζευγάρια στην αρχή βλέπουν τα θετικά του συντρόφου τους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τα αρνητικά τα οποία δεν βλέπουν καν (ή καλύτερα μπορεί να τα βλέπουν, αλλά δεν τα λαμβάνουν καθόλου υπόψη), γιατί τυφλώθηκε το μάτι να τα βλέπει, και έστρεψε την προσοχή του μόνο στα θετικά, στα οποία πήρε την εντολή να βλέπει.
Όταν μετέπειτα μάθει ο ένας τον άλλον και αρχίζουν και γίνονται συνήθειο, απελευθερώνεται ο νους από την εντολή την αρχική και περιμένει την νέα εντολή, επειδή έπαψε να μιλάει το συναίσθημά μας όπως πριν.
Γιατί ο νους πάντα είναι σε ουδέτερη κατάσταση, ώσπου να λάβει εντολή συναισθηματικά από μας προς μία κατεύθυνση, και να κινητοποιηθεί να μας φέρει μια κατάσταση σύμφωνα με την εντολή που έλαβε.
Εκεί λοιπόν, αρχίζει πλέον ο ένας να βλέπει και τα αρνητικά στοιχεία του άλλου, τα οποία δημιουργούν και τα ανάλογα συναισθήματα και δίνουν μια νέα εντολή, ώστε να ενεργοποιηθεί ο εγκέφαλος, και να αρχίσει να βλέπει μόνο αυτά και σιγά σιγά να αρχίσει να τυφλώνεται πλέον στα θετικά.
Και έτσι, συναίσθημα στο συναίσθημα, εντολή στην εντολή, έρχεται ρήξη και χωρισμός εντέλει.
Επειδή, όσο αισθανόμαστε έτσι, τόσο αυτό αυξάνεται, διότι δεν υπάρχει κενό σημείο στην αυξανόμενη αυτή ροή.
Και το να έχουμε συνεχή ροή ή όχι, είναι θέμα καθαρά δικό μας!
Είναι σαν να έχεις δύο δέντρα, και να ποτίζεις και να φροντίζεις μόνο το ένα από τα δύο.
Το αποτέλεσμα είναι το δέντρο που ποτίζεις να αυξηθεί και να αποδώσει τον καρπό του, ενώ το άλλο σιγά-σιγά να ξεραθεί και να εξαφανιστεί, σε σημείο που να μην πιστεύεις ότι υπήρχε εκεί δέντρο καν!
Έτσι ακριβώς γίνεται και με το νου, όπου στο τέλος, μπορεί ο ένας σύντροφος να φτάσει στο σημείο να απορεί για το πώς στο καλό έμπλεξε με έναν τέτοιον σύντροφο.
Και μάλιστα σε τέτοιες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται συχνά η φράση: «Τυφλός ήμουν;»
Και είναι μία πολύ “πετυχημένα στρεβλωμένη” απορία αυτή η φράση.
Ναι… τυφλός ήσουν ή τυφλή ήσουν, επειδή στην αρχή έδωσες εντολή στον εγκέφαλό σου να βλέπει μόνο τα θετικά του άλλου, παρόλο που μπορεί να έβλεπες ότι υπήρχε και το άλλο δέντρο των αρνητικών δίπλα.
Επειδή πάντα μπροστά μας, έχουμε δύο δέντρα και ποτέ δεν είναι ένα.
Οπότε πάνω στον ενθουσιασμό σου, πότιζες συνεχώς το δέντρο των θετικών, και σου απέδιδε τον καρπό του.
Επειδή όμως το άλλο δέντρο ζούσε ακόμη και δεν είχε μαραθεί, έμπαινε στη μέση και σου αποσπούσε το βλέμμα κατά περιόδους που συνήθιζες το σύντροφό σου.
Γιατί όταν αργότερα μπαίνεις στη ρουτίνα και η σχέση γίνεται πλέον ρουτίνα και συνήθειο, τότε το δέντρο των αρνητικών που δεν έχει μαραθεί ακόμα, σου τραβάει το βλέμμα περισσότερο, επειδή το άλλο δέντρο των θετικών, σου έχει γίνει συνήθειο και έχει περάσει στην λειτουργία του δεδομένου μέσα στον εγκέφαλό σου. Και όταν κάτι περάσει στη λειτουργία του δεδομένου στον εγκέφαλό μας και το έχουμε πλέον σαν δεδομένο, δεν του δίνουμε και τόση σημασία πια.
Γιατί;… Γιατί παύει να μας δημιουργεί πλέον συναίσθημα.
Όπως ακριβώς όταν πάρουμε ένα αυτοκίνητο ή ακόμα και ένα κόσμημα που επιθυμούμε πολύ, και όταν το αποκτήσουμε και περάσει ο καιρός και συνηθίσουμε στην παρουσία και στην κατοχή του, δεν μας δημιουργεί πλέον συναισθηματική χαρά όπως στην αρχή.
Και ο βαριεστημένος από τη ρουτίνα νους, ψάχνει κάτι άλλο να διεγερθεί συναισθηματικά.
Επειδή ο εγκέφαλός μας, είναι κατασκευασμένος να επιζητά συνεχώς συναισθηματική κάλυψη, νέα διέγερση και εξέλιξη.
Και όταν ζούμε σε μία ρουτίνα, κατά την οποία επέρχεται και συναισθηματική έλλειψη λόγω του συνήθειου και αποκτάμε συναισθηματικό κενό, ο εγκέφαλος που επιζητάει νέα συναισθηματική διέγερση, δημιουργεί νέα έρευνα και νεα ευκαιρία να τη νιώσει, ξεκινώντας από τα ήδη υπάρχοντα που έχει μπροστά του πρώτα απ’ όλα. Και αν δεν ικανοποιηθεί, τότε στρέφεται και παραπέρα.
Για αυτό βλέπεις ο κόσμος επιδίδεται ακόμα και σε επικίνδυνες πράξεις όπως πτώση με αλεξίπτωτο, αγώνες ράλλυ, bungee jumping και άλλα!
Είναι η συνεχής ανάγκη και επιθυμία, της κάλυψης του συναισθηματικού κενού!
Και πρόσεξέ το: Η λειτουργία του αυτή είναι τόσο ισχυρή, που αν δεν τη βρει σε καλά στοιχεία, θα την επιζητήσει ακόμα και σε αρνητικά, αρκεί να πάρει την συναισθηματική του δόση που του λείπει.
(Και σαν έξτρα πληροφορία-παρένθεση, αυτός ο μηχανισμός είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στο γυναικείο φύλο, του οποίου η εγκεφαλική κατασκευή είναι εξαιρετικά πολύπλοκη, σε σημείο που να μην μπορεί να τη διαχειριστεί. Και επειδή το συναίσθημα είναι η κυρίαρχη αίσθηση στο γυναικείο μυαλό, αυτός ο μηχανισμός είναι πολύ πιο έντονος. Κλείνει η παρένθεση…)
Όσο όμως τώρα αρχίζεις να δίνεις σημασία και στο άλλο δέντρο, σημαίνει ότι αρχίζεις να το ποτίζεις.
Το παράδοξο βέβαια εδώ είναι ότι, αυτό το δέντρο των αρνητικών στοιχείων του άλλου που στην αρχή δεν ήθελες να το ποτίσεις, για να μην φανερωθεί ο καρπός του ο οποίος δεν σου άρεσε τότε, στην προκειμένη τωρινή περίπτωση είναι η διαφυγή του εγκεφάλου στο να καλυφθεί το συναισθηματικό του κενό, που όπως είπαμε αν δεν το βρει σε καλά στοιχεία, Θα το ψάξει σε άσχημα.
Και τα θετικά και καλά στοιχεία (δηλαδή ο καρπός του δέντρου που πότιζες στην αρχή), αρχίζουν τώρα να σου δημιουργούν αποστροφή, επειδή βλέποντας τα συνδέεσαι με το συναισθηματικό κενό που έχεις ήδη στο τώρα. Γιατί αυτά τα στοιχεία είναι που έχεις κάνει δεδομένα και σε κάνουν να βαριέσαι. Και βλέποντας τα, σου δημιουργούν και σου επιδεινώνουν την ανία και τη βαρεμάρα που προσπαθεί να αποφύγει ο εγκέφαλος.
Από κει και έπειτα, είναι θέμα χρόνου ο εγκέφαλος να βρει αφορμές για να τα καθαιρέσει μέσα σου!
Γιατί;… για να δικαιολογηθεί και να μη φανείς ανόητος ή ανόητη που απορρίπτεις καλά και θετικά στοιχεία σε έναν άνθρωπο!
Επίσης, όσο περνάει ο καιρός, φροντίζει πλέον να ποτίζει πιο πολύ τα αρνητικά στοιχεία, για να δικαιολογηθεί ακόμα περισσότερο που θα απορρίψει έναν άνθρωπο στον οποίο αρχικά έβρισκε θετικά στοιχεία!
Για αυτό και υπάρχει το παράδοξο στην ψυχολογία των ερωτικών σχέσεων, που λέει ότι τα στοιχεία που σας ένωσαν στην αρχή, αυτά είναι που στο τέλος σας χωρίζουν!
Έτσι λοιπόν, έχοντας δρομολογήσει ο εγκέφαλος αυτούς τους δύο παράγοντες που εναντιώνονται στις τρελές και στρεβλωμένες του επιθυμίες, είναι θέμα χρόνου να επέλθει ένας χωρισμός, ο οποίος μάλιστα θα είναι και δικαιολογημένος, αλλά μόνο μέσα στη συνείδηση του ενός που έχει αρχίσει να αισθάνεται με αυτό τον τρόπο.
Ενώ ο άλλος, πάντα θα ψάχνεται και θα απορεί το “γιατί”!
Συνήθως συμβαίνει το γεγονός, όπου (μία γυναίκα κυρίως) που έχει μπει σε αυτή την διαδικασία, να αρχίσει να βρίσκει ελαττώματα στο σύντροφό της, τα οποία κάποτε ήταν ανούσια ή κάποτε δεν τα έβλεπε καν παρόλο που τα ήξερε, με αποτέλεσμα να τα αναφέρει κακότροπα στο σύντροφό της και εκείνος νιώθοντας ελλαττωματικός, να αγωνίζεται να τα βελτιώσει.
Όμως επειδή δεν είναι αυτό που την ενοχλεί πραγματικά αλλά απλά είναι μία αφορμή μόνο και τίποτε άλλο, ο σύντροφός της παρόλο που μπορεί να έχει προσπαθήσει να φτιάξει το κάθε ελάττωμα που του προβάλλεται, έρχεται αντιμέτωπος με το αμέσως επόμενο που θα βρει εκείνη να του προσάψει.
Και όταν ο σύντροφος έχει καλή διάθεση να διορθώσει αυτό που του προβάλλει η σύντροφος του και το δει εκείνη, αρχίζει να του φανερώνει κι άλλα μικροελαττώματα το ένα πίσω από το άλλο, προβάλλοντάς τα σαν μεγάλα εμπόδια στη σχέση τους, ώστε να μην προλάβει να τα επιδιορθώνει όλα μαζί ο σύντροφός της και έτσι να τον βγάλει εντελώς ελαττωματικό.
Επειδή η πραγματικότητα της δεν είναι ότι θέλει να διορθωθεί ο σύντροφός της, αλλά να βρει αιτία να απομακρυνθεί εκείνη, δικαιολογώντας οπωσδήποτε μέσα της αυτή την απομάκρυνση για να μη φανεί στα μάτια της και στα μάτια του ανόητη!
Και καταλήγει κάθε φορά που συναντιόνται, να γίνεται ένας ατέλειωτος βομβαρδισμός ελαττωμάτων από τη σύντροφο προς το σύντροφο και ένας ατέλειωτος καυγάς, με κυρίαρχο θέμα, κατ’ εκείνον μεν ότι η σύντροφος του δεν αναγνωρίζει όσα αυτός κάνει, ενώ κατ’ εκείνη ότι ο σύντροφος της δεν την καταλαβαίνει. Και πώς να την καταλάβει άλλωστε, που ούτε εκείνη ξέρει τι θέλει και τι προβάλλει.
Και όταν αρχίσεις να ποτίζεις αυτό το δέντρο των αρνητικών, η φυσική του πορεία είναι να αρχίσει να αυξάνεται.
Συγχρόνως όμως, έχεις αρχίσει να μην ποτίζεις τόσο συχνά το δέντρο των θετικών, με αποτέλεσμα σιγά-σιγά να αρχίσει να μαραίνεται με τη σειρά του αυτό πλέον.
Οπότε τώρα έχει αρχίσει πια να αλλάζει η ισορροπία, μέχρι να μαραθεί εντελώς το δέντρο των θετικών, και να αυξηθεί και να αποδώσει καρπό μόνο το δέντρο των αρνητικών, σε σημείο να μην θυμάσαι καν τα θετικά του ανθρώπου και ότι υπήρχε εκεί ένα τέτοιο δέντρο κάποτε.
Και τι πρέπει να κάνουμε για να μη συμβεί αυτή η κατάσταση, ή για να την αλλάξουμε όταν συμβεί;
Θα σου πω εδώ μία αλήθεια που δεν ξέρω πώς θα την δεις…
Πρώτα από όλα εάν ο σύντροφός σου είχε όντως τέτοια άσχημα αρνητικά στοιχεία που ήξερες ότι δεν μπορείς να τα ανεχτείς εφόρου ζωής, έπρεπε ήδη να έχεις κάνει αυτό που έπρεπε από την αρχή, όταν είχες ήδη εντοπίσει αυτά τα αρνητικά που δεν σου άρεσαν.
Και είμαι σίγουρος ότι τα είχες δει. Και όχι να περιμένεις να κάνεις επιδιορθώσεις τώρα, που σου έχει πάρει τον αέρα και τον έχεις αφήσει ελεύθερο να σου διεκδικήσει και να σου κυριεύσει όλα σου τα οχυρά!
Αν όμως σε γενικές γραμμές ο σύντροφός σου έχει ως επί το πλείστον θετικά στοιχεία αλλά έχεις πέσει στην παγίδα του να τα θεωρείς δεδομένα, ή ακόμη αν ο σύντροφός σου έχει πέσει στην παγίδα αυτή, τότε εσύ έχεις το μαχαίρι, εσύ έχεις και το πεπόνι!
Είναι στο δικό σου χέρι τώρα που έχεις αυτή τη γνώση, να αρχίσεις να αλλάζεις τον τρόπο που βλέπεις τον σύντροφό σου, και να απενεργοποιήσεις την παλιά εντολή που έχεις δώσει στον εγκέφαλό σου, δίνοντας του μία νέα θετική εντολή!
Και αν θες να του αλλάξεις όντως εντολή, τότε μόνο μία λύση υπάρχει!
Θα πρέπει να κάτσεις να κάνεις μία λίστα μόνο με τα θετικά του στοιχεία, τα οποία θα διαβάζεις κάθε μέρα, νιώθοντας ευγνωμοσύνη για αυτά! Χωρίς όμως να αφήνεις το νου σου να σκέφτεται τα αρνητικά του στοιχεία και να σε εμποδίζει να νιώσεις ευγνωμωσύνη.
Επειδή τα περισσότερα τα έχεις δημιουργήσει εσύ! Εκείνος ή εκείνη σου έδωσε μια βάση, κι εσύ στη μετέπειτα πορεία την έχτισες μέχρι πάνω!
Και αν αυτό σε δυσκολεύει, θυμήσου ότι για αυτά κάποτε ένιωθες ευγνωμοσύνη και πετούσες από χαρά που τα έχει ο σύντροφος σου, και τα οποία ίσως έψαχνες σε πολλές προηγούμενες σχέσεις και δεν τα έβρισκες! Και ήσουν ικανοποιημένη/ος τόσο, που δεν σε ένοιαζαν τα υπόλοιπα.
Τίποτα δεν σε εμποδίζει να το κάνεις και τώρα, παρά μόνο ένας ανούσιος εγωισμός… (άλλη μία ακόμα μάταιη και ανούσια στρέβλωση του νου κι αυτή)!
Φύγε από τη στρέβλωση του δεδομένου, άλλαξε την εντολή, και θα δεις πράγματι τη σχέση σου να αλλάζει σε τέτοιο σημείο, που να είστε περισσότερο ερωτευμένοι τώρα, παρά τότε!
Και αυτό που σου λέω είναι εγγύηση!