Σήμερα θέλω να καταρρίψουμε ένα μύθο. Τελευταία έχει γίνει πολύ ντόρος για τον κίνδυνο των γλυκαντικών ουσιών.
Έγιναν ξαφνικά εχθροί μας, επειδή θεωρείται ότι είναι καρκινογόνες.
Και ποιος το προσδιορίζει αυτό; Μα φυσικά κάποιοι “ιδιαίτεροι” οργανισμοί και κάποιοι ονομαστοί διαιτολόγοι του εξωτερικού.
Το θέμα είναι ότι όλα τα άρθρα που έχετε διαβάσει λένε το τελικό αποτέλεσμα και τον τίτλο μιας έρευνας, χωρίς να μας δείχνουν την έρευνα. Το μόνο που αναφέρουν είναι ότι το είπε ο τάδε οργανισμός ή ο τάδε τρομερός και φοβερός διαιτολόγος. Κάποιες φορές μας παραπέμπουν με link στην έρευνα που έχει διεξαχθεί αλλά μόνο στην περίληψη των συγκεκριμένων σημείων που θέλει να τονίσει αυτός που συντάσσει το άρθρο, ανάλογα τι θέλει να προβάλλει.
Είναι όμως κάποια πράγματα που δεν γνωρίζετε. Βλέπετε ένα άρθρο κινδυνολογίας (η οποία πάντα πουλάει πάρα πολύ), βλέπετε να φαίνονται και κάποια στοιχεία μέσα, οπότε δεν έχετε μέσα σας καμία αμφιβολία ότι αυτό ισχύει.
Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;
Ένα από τα βασικά πράγματα που δεν γνωρίζετε είναι ο πραγματικός σκοπός της κάθε έρευνας. Από ποιον διεξάγεται, γιατί διεξάγεται και τι γραμμή θέλει να δώσει.
Υπάρχουν βεβαίως οι αμερόληπτοι πραγματικοί ερευνητικοί οργανισμοί αλλά οι περισσότερες έρευνες (όπως και αυτή των γλυκαντικών), χρηματοδοτούνται και διεξάγονται από εμπορικούς χορηγούς, οι οποίοι θέλουν να δημιουργήσουν μία αντίληψη στον κόσμο προς δικό τους αποκλειστικά εμπορικό όφελος.
Όταν βγει ας πούμε κάτι και θεωρηθεί μόδα και ο καταναλωτής πάει και το αγοράζει αφήνοντας το παραδοσιακό προηγούμενο προϊόν, ο έμπορος που πουλάει το προηγούμενο προϊόν χάνει χρήματα. Οπότε αν κάνει διαφήμιση, τσάμπα θα την κάνει. Γιατί ο κόσμος έχει στραφεί προς το νέο και μοδάτο. Δεν θα δουλέψει!
Άρα τα χρήματα που θα έδινε σε διαφήμιση, τα χρησιμοποιεί για να χρηματοδοτήσει έρευνες στρατολογώντας ιδιαίτερους ειδικούς, οι οποίοι πληρώνονται αδρά από αυτές τις εταιρείες, με σκοπό να αποδείξουν ότι το παραδοσιακό που πουλούσαν αυτοί οι έμποροι είναι ασφαλές, ενώ το νέο σε σκοτώνει.
Οι ειδικοί που στρατολογούνται βέβαια είναι ελάχιστοι, καθώς μόνο αυτή η μικρή μερίδα ειδικών δέχεται να χρηματιστεί για να στρέψει τις μάζες σε ατελείς πληροφορίες.
Ένα παράδειγμα μιας τέτοιας κατάστασης, είναι η εκστρατεία κατά της ασπαρτάμης, η οποία διεξήχθη και δημοσιεύθηκε στο αμφιλεγόμενο άρθρο της Washington Post.
Το άρθρο κάλυψε ένας μικρός αριθμός διαιτολόγων, που πληρώνονταν από το Canadian Sugar Institute και την American Beverage Association (η οποία εκπροσωπεί εταιρείες όπως η Coca-Cola και η PepsiCo), για να κάνουν βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Στα hashtag κάτω που έβαλαν υπήρχαν οι λέξεις: #πληρωμένησυνεργασία, αλλά ποιος βλέπει τα hashtag; ο κόσμος κοιτάει τον τίτλο!
Από αυτούς που επιστρατεύτηκαν για να δημοσιεύσουν μία έρευνα, πολύ λίγοι έως κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχουν τον χρόνο ή την τεχνογνωσία να διαβάσουν τις δεκάδες βασικές μελέτες για την ασπαρτάμη για να κατανοήσουν πραγματικά την περίπλοκη επιστήμη, η οποία χρειάζεται 20 ώρες μόνο για να διαβάσεις τα μισά ερευνητικά φυλλάδια. Δηλαδή χρειάζεσαι 40 ώρες περίπου διάβασμα, για να έχεις μία πληρέστερη εικόνα του τι συμβαίνει μόνο για την ασπαρτάμη!
Η παραπληροφόρηση λοιπόν στην εποχή μας έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο!
Ένα μεγάλο παράδειγμα είναι μία πολυετής μάχη που είχαν δώσει τα λόμπι τροφίμων σχετικά με την απαγόρευση των τρανς λιπαρών και προσπάθησαν να παραπλανήσουν το κοινό και να επιβραδύνουν την αλλαγή πολιτικής της απαγόρευσής τους. Ένα δελτίο τύπου του λόμπι τροφίμων το 1996 «υποστήριξε ότι η έρευνα για τα τρανς λιπαρά ήταν ατελέσφορη και ότι αυτή η «μερική επιστήμη και η θεατρολογία των μέσων» δεν θα έπρεπε να καθοδηγούν την απόφαση απαγόρευσης για τα τρανς λιπαρά».
Το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτό το άρθρο μετά, είναι η ευκαιρία όλων των influencer (οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να λάβουν κλικ) να το αναπαράγουν, καθώς πάντα ψάχνουν μια νέα κινδυνολογία με ένα βαρύγδουπο τίτλο, για να σε αναγκάσουν να μπεις μέσα στην ιστοσελίδα τους. Και με κάθε κλικ και διαφήμιση που βλέπεις, αυτοί να πληρωθούν από την Google.
Δυστυχώς, είναι οι ίδιοι τύποι που δημοσιεύουν ηλίθιες αναρτήσεις που πάντα προσελκύουν, όπως: «αυτό το παράξενο κόλπο για να χάσετε λίπος στην κοιλιά», “Το ιπποφαές είναι η σούπερ τροφή των θεών”, «τα αγγούρια θεραπεύουν όλες τις ασθένειες», «κάθε χημική ουσία είναι επικίνδυνη» κλπ τέτοια.
Φανταστείτε λοιπόν πού στηρίζεται η ενημέρωση όλης αυτής της μάζας που μπαίνει μέσα στα social!
Μα θα μου πεις οι έρευνες αυτές και τα πειράματα έχουν γίνει! Ναι… σε ποντίκια!
Τα πειράματα να ξέρετε διεξάγονται σε τρωκτικά, ώστε να μην χτυπηθεί άνθρωπος από τα αποτελέσματα που τυχόν μπορεί να φέρει το προϊόν που ερευνάται.
Τα τρωκτικά δεν αποδίδουν αποτέλεσμα όπως αποδίδεται σε άνθρωπο, επειδή έχουν εντελώς διαφορετικό οργανισμό. Χρησιμοποιούνται αρχικά σαν ένας ζωντανός κυτταρικός οργανισμός, ώστε να υπάρξει μία ένδειξη ανταπόκρισης πάνω σε ζωντανό ον.
Η ανταπόκριση του ανθρώπου όμως είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Ανάλογα με την ανταπόκριση του οργανισμού του τρωκτικού, προχωράει η έρευνα περαιτέρω και σε ανθρώπινους οργανισμούς.
Το ζήτημα με τα τρωκτικά όμως δεν σταματάει μόνο στη διαφορετικότητα του οργανισμού τους. Τα τρωκτικά είναι τόσα δα. Οι ποσότητες που τα τροφοδοτούν είναι για το μέγεθος του ανθρώπινου οργανισμού, που είναι τεράστιος σε σχέση με τα τρωκτικά, όποτε μπαίνει σε πλήρη υπερβολή η ποσότητα για τον μικρούλη οργανισμό τους.
Επίσης τα τρωκτικά δεν μπορούν να έχουν το δικαίωμα να πουν: “stop δεν μπορώ άλλο”. Οπότε είναι αναγκασμένα να δέχονται καθημερινά τεράστιες ποσότητες, για πολλούς συνεχείς μήνες του προϊόντος θέλουμε να πειραματιστούμε.
Μην μπερδεύουμε λοιπόν την ανταπόκριση του τρωκτικού με την ανθρώπινη ανταπόκριση, καθώς για τα τρωκτικά είναι πνιγμός ποσοτήτων σε ένα μικρούλη και εντελώς διαφορετικό οργανισμό, ο οποίος τροφοδοτείται καθημερινά επί μήνες σε τεράστιες ποσότητες (ακόμα και για τον ανθρώπινο οργανισμό), ενώ για τον ανθρώπινο οργανισμό πέρασε και δεν ακούμπησε θα λέγαμε, η ποσότητα των γλυκαντικών που χρησιμοποιεί καθημερινά!
Είναι σαν να θες να δώσεις Xanax στο σκύλο σου για να ηρεμήσει, επειδή είναι άτακτος! Αν περιμένεις να ηρεμήσει με το Xanax θα γεράσεις! Δεν επιδράει το Xanax στον διαφορετικό οργανισμό του σκύλου και δοκίμασέ το αν θες. Είναι πλέον πασίγνωστο!
Τις περισσότερες φορές θα πρέπει να ζυγίζουμε τα πράγματα με περισσότερη αντίληψη, επειδή μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να χάσουν βάρος και θεωρούν χρήσιμο να αντικαταστήσουν τις θερμίδες ζάχαρης με τις μηδενικές θερμίδες των γλυκαντικών.
Εξάλλου, ακόμα και αν τα γλυκαντικά ήταν τόσο επικίνδυνα τι είναι πιο βλαβερό; Το να αντικαταστήσεις τη ζάχαρη με γλυκαντικά ή να μείνεις σε μία παθογόνο παχύσαρκοι κατάσταση που σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια πλέον σε οργανική καταστροφή;
Δεν σας μυρίζει ότι αυτοί οι οργανισμοί επικεντρώνονται τόσο πολύ στο κυνήγι των γλυκαντικών αλλά στην τοξικότητα της ζάχαρης ούτε λόγος; δηλαδή τι θέλουν να μας πούν; ότι είναι καλύτερη και πιο υγιεινή η ζάχαρη από τα γλυκαντικά; ότι δημιουργεί λιγότερα προβλήματα;
Εδώ δεν ξέρω αν θα πρέπει να γελάσω ή να κλάψω!
Γιατί αυτοί οι ερευνητές κυνηγάνε τόσο πολύ να βρουν βλάβη στις γλυκαντικές ύλες ενώ αφήνουν πίσω τα χάμπουργκερ και τις πατάτες τηγανιτές που σερβίρονται σε fast food;
Ας κάνουν μία ανάλυση και ενδελεχή έρευνα σε ένα μπιφτέκι από fast food! Να γελάσει και το παρδαλό Κατσίκι! Αλλά εκεί είναι διαφορετικά τα συμφέροντα. Η παραγωγή μπιφτεκιών fast food δεν επηρεάζει την κρεατοπαραγωγή, καθώς τροφοδοτείται από την ίδια πηγή και αυξάνει τα έσοδα των κρεατοπαραγωγών…
Άρα… τα μπιφτέκια δεν τα ακουμπάμε!
Τώρα αν θέλετε να μάθετε ποια είναι τα γλυκαντικά που κυκλοφορούν και ποια είναι η ασφαλής λήψη τους χωρίς να υπάρχει κανένα μα κανένα απολύτως πρόβλημα, σας έχω και το ανάλογο βίντεο που είχα κάνει παλαιότερα: