Έχετε αναρωτηθεί καθόλου τι είναι αυτό που μας υποκινεί να κάνουμε ή να μην κάνουμε κάτι και να δράσουμε ή να μην δράσουμε;
Τι είναι αυτό που μας κάνει να συμπεριφερόμαστε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο;
Ακόμα και η δράση μπορεί να έχει πολλές εκδηλώσεις. Μπορεί να συμπεριφερθούμε άλλες φορές στοργικά και άλλες φορές επιθετικά.
Τι συμβαίνει πίσω από όλο αυτό;
Νομίζουμε ότι όλο αυτό είναι επειδή το θέλουμε και επειδή το επιλέγουμε, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο απόλυτο ότι είναι η πραγματική δική μας θέληση.
Τι συμβαίνει λοιπόν όταν εκδηλώνεται μία συμπεριφορά, όπως το να δράσω να κάνω κάτι με κάποιον τρόπο, είτε να μην κάνω τίποτα, είτε να σηκωθώ να φύγω;
Θα σας εξηγήσω λοιπόν με πολύ απλά λόγια και πολύ γρήγορα τι γίνεται, για να το καταλάβετε και να το έχετε υπόψιν σας, όταν επιλέγετε να συμπεριφερθείτε με κάποιο τρόπο.
Καθόλη τη διάρκεια της ζωής μας, ο νους μας καταγράφει γεγονότα, εμπειρίες και συναισθήματα, οποία αποθηκεύει συνεχώς μέσα του.
Κάθε τι το οποίο έχει αποθηκευτεί, είναι έτοιμο προς χρήση από τον εγκέφαλο, ο οποίος τα ιεραρχεί και τα βάζει σε προτεραιότητες, σύμφωνα με την ερμηνεία που έχει δώσει ο εγκέφαλός μας ανάλογα τις εμπειρίες που έχει, και κρίνει αυτόματα ποιο είδος εμπειρίας και συναισθήματος θα χρησιμοποιήσει όταν έρθει σε επαφή με ένα γεγονός και κατάσταση.
Από αυτό ακριβώς κρίνεται και η «δράση», ή η «μη δράση» που θα λάβω εντολή να κάνω.
Όλα γίνονται αυτόματα.
Το μάτι λοιπόν συλλαμβάνει και φωτογραφίζει το γεγονός που βλέπει ότι συμβαίνει.
Παραδείγματος χάρη:
- Δεν έχω χρήματα.
- Δεν έχω καλή, ή δεν έχω καθόλου ερωτική σχέση.
- Έχω πολύ πάχος.
- Δεν έχω φίλους.
- Είμαι άνεργος.
- Έχω λογαριασμούς μεγάλους.
- Είμαι ντροπαλός.
- Έχω πολλές αρρώστιες.
- Δεν έχω καλή φήμη.
- Και λοιπά.
Αμέσως στέλνει τις πληροφορίες στον εγκέφαλο.
Τα διάφορα γεγονότα και οι εμπειρίες, έχουν δημιουργήσει στον καθένα μας και μία διαφορετική αντίληψη.
Όταν οι πληροφορίες φτάσουν στον εγκέφαλο, τότε αυτός τις επεξεργάζεται χρησιμοποιώντας τα ήδη υπάρχοντα αποθηκευμένα στοιχεία από το υποσυνείδητο.
Τα αποθηκευμένα στοιχεία προέρχονται από πεποιθήσεις, από εμπειρίες, από οικογενειακή παιδεία και από κοινωνική παιδεία.
Αμέσως ενεργοποιείται το φίλτρο RAS που έχουμε στον εγκέφαλο, το οποίο από τα 40.000.000 πληροφορίες το δευτερόλεπτο που λαμβάνει, επιτρέπει να περάσουν μόνο οι 2000, και κατά προτεραιότητα οι αρνητικές, ώστε να μας προφυλάξει από τυχόν δυσμενείς καταστάσεις και συνθήκες.
Αυτό το φίλτρο RAS, στέλνει πίσω στον εγκέφαλο όλες τις αρνητικές πληροφορίες, δημιουργώντας λογικά επιχειρήματα για να τις στηρίξει.
Ο εγκέφαλος θα κρίνει την κατάσταση δημιουργώντας εικόνες και πλέκοντας σενάρια, για να υποστηρίξει την προστασία της επιβίωσης μας, αλλά και της προσωπικότητας και της ταυτότητάς μας.
Ο εγκέφαλος δίνει εντολή στην καρδιά να αισθανθεί ένα συναίσθημα, είτε φόβου, είτε αγάπης, ανάλογα το πόρισμα που έχει βγάλει.
Η καρδιά στέλνει το σήμα του συναισθήματος πίσω στον εγκέφαλο.
Εν τέλει, έχοντας την έγκριση της καρδιάς, ο εγκέφαλος δίνει εντολή στο σώμα να συμπεριφερθεί ανάλογα του συναισθήματος που κατέληξε.
Είτε να δράσει, είτε να απομακρυνθεί.
Όταν δώσει εντολή για δράση, μας κινητοποιεί να γίνει, με τον τρόπο που έχει προσδιορίσει και κρίνει ότι χρειάζεται για την προστασία της επιβίωσης, της προσωπικότητας και της ταυτότητάς μας.
Όλο αυτό γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου, χωρίς καν να το καταλάβουμε.
Όταν λοιπόν βλέπουμε μία συμπεριφορά η οποία δεν μας εξυπηρετεί, αυτό που χρειάζεται είναι να προγραμματιστεί ξανά ο εγκέφαλός μας με νέα δεδομένα, δημιουργώντας νέες αντιλήψεις και συνήθειες, οι οποίες τείνουν προς μία νέα πιο ωφέλιμη κατεύθυνση που θα μας εξυπηρετεί.
Εξάλλου οι αισθήσεις μας θα μας δείξουν το δρόμο! Αν αισθανόμαστε άσχημα για κάτι ποιος ο λόγος να μην το αλλάξουμε;
Τι θέλουμε πραγματικά; Να κρατήσουμε μία ανωφελή συμπεριφορά ή να χαιρόμαστε με την ωφέλιμη δράση;
Ώρα λοιπόν για «ψάξιμο»!