Εγγυημένα και πιστοποιημένα διάβασα ένα πολύ ωραίο post που έλεγε πως: “Είμαι σε ηλικία που τα δύο τρίτα των χωρισμένων, είναι αυτοί που με είχαν πρήξει να παντρευτώ”!
Η ίδια η μητέρα μου θυμάμαι πως μου έλεγε, ότι στη σημερινή εποχή οι άνθρωποι παντρεύονται, απλά για να χωρίσουν!
Και πόσο αληθινό είναι αυτό!
Έχοντας συζητήσει επί πολλά χρόνια με πάρα πολλά ζευγάρια, διαπίστωσα και πάρα πολλά πράγματα, τα οποία πάντα μου προξενούσαν εντύπωση για το πώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος!
Γεννιόμαστε και ερχόμαστε σε μία κοινωνία, η οποία βαδίζει πάνω σε στερεότυπα και κανόνες που κανείς δεν γνωρίζει από πού και γιατί προήλθαν, κανείς δεν έχει στοιχεία, βάσεις και επιχειρήματα να στηρίξει αυτά τα στερεότυπα, και ακόμα τις περισσότερες φορές δεν εξυπηρετούν αλλά πιέζουν και μπλοκάρουν τη ζωή μας, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ ότι μήπως θα χρειαζόταν να αλλάξουν.
Είναι τυπωμένα και γραμμένα στη συνείδησή του καθενός από πολύ μικρή ηλικία, όπου μεγαλώνοντας και ζώντας με αυτά τα στερεότυπα, μας γίνονται απλά μέρος της ύπαρξης μας και το αναπόσπαστο πιστεύω και η πεποίθηση μας!
Και όλα αυτά αυτόματα! Χωρίς καμία εξέταση, και καμία έρευνα.
Το τρελό και παρανοϊκό της υπόθεσης είναι ότι τα στοιχεία, τα πραγματικά στοιχεία, δείχνουν ότι ενώ μπορεί να μην συμφέρει ένα στερεότυπο και μπορεί να φέρει ολοκληρωτική καταστροφή του εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου ενός ανθρώπου, παρόλα αυτά συνεχίζει ο κόσμος να κυνηγάει στερεότυπα!
Ένα από αυτά τα στερεότυπα, είναι και ο θεσμός του γάμου με τη σημερινή αντίληψη και μορφή. Και τι εννοώ με αυτό;
Εάν σε ρωτούσα τώρα γιατί παντρεύτηκες, ποιος είναι ο απώτερος σκοπός αυτής της πράξης σου, και τι περίμενες από έναν γάμο στο να βελτιώσει ή να εξελίξει τη ζωή σου τι θα μου απαντούσες; Ποιος ο σκοπός μιας τέτοιας επένδυσης ζωής;
Γιατί επενδύουμε για να λάβουμε. Δίνουμε και προσφέρουμε για να ικανοποιηθούν κάποιες ανάγκες μας ή κάποια θέλω μας.
Ποιες ανάγκες και ποια θέλω και ποια πιστεύω σου πιστεύεις ότι ικανοποιήθηκαν από αυτή σου την κίνηση;
Ότι και να μου απαντήσεις σκέψου κάτι. Μπορούσαν να ικανοποιηθούν με διαφορετικό και καλύτερο τρόπο αυτά τα θέλω σου, οι ανάγκες σου και τα πιστεύω σου;
Μπορούσες δηλαδή να απολαύσεις περισσότερα προσφέροντας λιγότερα, αν επέλεγες μία άλλη κατάσταση;
Τι σε υποκίνησε να επιλέξεις αυτό αντί για κάτι άλλο ώστε να ικανοποιήσεις τα θέλω σου;
Και η πιο κύρια ερώτηση:
Σκέφτηκες πριν προβείς σε μία τέτοια κατάσταση τα υπέρ και τα κατά;
Σκέφτηκες τις δυνάμεις που έχεις και αν μπορείς να ανταπεξέλθεις εφ’ όρου ζωής, ή το έκανες αυτόματα επειδή υπήρχε σαν κοινωνικό στερεότυπο μέσα σου;
Και πάμε στην ερώτηση κλειδί:
Το ήθελες ΕΣΥ πραγματικά ή το ήθελαν άλλοι;
Το ήθελες με όλη σου την καρδιά και απόλυτα συνειδητά, αναγνωρίζοντας ακόμα και τις συνέπειες, και παίρνοντας την σταθερή απόφαση να αναλάβεις την ευθύνη αυτή με όλο σου το “θέλω” και με χαρά και για πάντα, ή ήταν η πίεση και η γνώμη τρίτων πέρα από εσένα;
Γενικά για να μη σε κουράζω, με τι κριτήρια αποφάσισες μία τέτοια κίνηση;
Αν η απάντησή σου δεν μπορεί να στηρίξει αυτές τις ερωτήσεις και στηρίζεται απλά σε υπάρχον ανεξήγητο κατεστημένο, αναγνωρίζεις λοιπόν και καταλαβαίνεις τη φράση που είπα πιο πριν για τη σημερινή μορφή και αντίληψη του γάμου.
Γιατί ποιος κάνει οποιαδήποτε κίνηση και επένδυση ζωής, χωρίς να κάτσει να σκεφτεί και να σχεδιάσει και να δρομολογήσει το πλάνο της πορείας αυτής της κίνησης και της επένδυσης;
Όταν μετά έρχεται η καταστροφή και ο χωρισμός, αναζητούμε ευθύνες και ευθύνοντες! Είναι η ώρα που τα βάζουμε με όλους όσους μας πίεσαν να παντρευτούμε, τα βάζουμε με το σύντροφό μας ο οποίος δεν ανταποκρίθηκε σε αυτή την κατάσταση, τα βάζουμε και με εμάς που ενώ αλλά θέλαμε και άλλα είδαμε, μπήκαμε αυτόματα χωρίς καμία σκέψη σε αυτό στηριζόμενοι μόνο στα συναισθήματά μας ή στις απόψεις τρίτων, και γενικά είναι η ετεροχρονισμένη ώρα του απολογισμού. Του πραγματικού απολογισμού, ο οποίος έγινε κατόπιν εορτής, ενώ έπρεπε να έχει γίνει από πριν. (Άλλο παράδοξο κι αυτό! Αφού θα το κάναμε που θα το κάναμε, το θεωρούμε μεγάλη βεβήλωση αν το κάναμε στην αρχή, αλλά το κάνουμε άνετα χωρίς συνείδηση στο τέλος! Ανθρώπινη παράνοια και αυτή)!
Και το να επωμιστούμε εμείς τις ευθύνες ή να χτυπήσουν όλα αυτά μόνο εμάς, πάει στην ευχή! Μας αξίζει και με το παραπάνω! Όταν έχεις δημιουργήσει και παιδιά, εκεί την πληρώνουν και οι άλλοι. Νέα πρόσωπα αθώα, πληρώνουν την δική μας απερισκεψία!
Και επανέρχομαι τώρα στον τίτλο του άρθρου: “Γάμος και Χωρισμός-Γιατί”;
Βλέπεις λοιπόν ότι ακολουθούμε στερεότυπα πληρώνοντας το τίμημα τους, και τα οποία μας μετέφεραν οι προηγούμενες γενεές, χωρίς καν να σκεφτούμε τις συνέπειες; Και δεν σκεφτόμαστε καν να κόψουμε το σχοινί και να σπάσουμε τις αλυσίδες αυτών των παραδόσεων! Έτσι τα βρήκαμε, έτσι τα κάνουμε όπως έλεγε και η μάνα μου!
Και τώρα θα με ρωτήσεις πλημμυρισμένος από αυτό το κοινωνικό στερεότυπο, το οποίο σου έχει γίνει άποψη ζωής και σε οδηγεί να αντισταθείς και να απορήσεις για αυτά που διάβασες έως τώρα: “Καλά… Εννοείς ότι δεν πρέπει να παντρευτώ; Τι δηλαδή να μην παντρευόμαστε;”…
Εάν διάβασες καλά τα παραπάνω, τότε δεν χρειάζεται να κάνεις καν αυτή την ερώτηση γιατί υπάρχει η απάντηση εκεί.
Ποτέ δεν ανέφερε ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να παντρευόμαστε. Αυτό που είπα είναι ότι εάν οδηγείσαι από καθαρά και εντελώς δικά σου κίνητρα ανάγκης αγάπης, μπορείς φυσικά να παντρευτείς! Εάν όμως οδηγείσαι από το κοινωνικό στερεότυπο του ότι πρέπει να παντρεύεται ο άνθρωπος, ή επειδή σε πίεσαν τρίτοι, καλύτερα να το αφήσεις γιατί δεν θα έχει καλή συνέχεια.
Εάν όμως είναι να παντρευτείς μην το κάνεις ασυνείδητα!
Απενεργοποίησε την κοινωνική άποψη του “πρέπει”, φέρε συνειδητά τη λογική σου στο προσκήνιο και σκέψου. Σκέψου όπως θα σκεφτόσουν για οποιαδήποτε κρίσιμη απόφαση ζωής!
Εάν ήθελες να ανοίξεις μία επιχείρηση δεν θα έκανες σκέψη, σχέδιο και πλάνο εξέλιξης; Δεν θα έβλεπες αν είχες τα εφόδια να το κάνεις; Και αν δεν τα είχες, δεν θα φρόντιζες να αποκτήσεις αυτά τα εφόδια και τις ικανότητες που πρέπει να έχεις για να ανοίξεις και να διατηρήσεις κερδοφόρα την επιχείρησή σου; Δεν θα φρόντιζες να είχες προβλέψει όλα τα εμπόδια και τις αναποδιές που μπορεί να σου τύχουν και να φτιάξεις σχέδιο αντιμετώπισης για αυτά;
Γιατί να μην το κάνεις σε μία τόσο σοβαρή απόφαση ζωής, όπου κρίνεται το κάθε μέλλον σου από αυτό; Κρίνεται το αν θα εξελιχθείς και θα προοδεύσεις ή αν θα πέσεις και θα καταστραφείς!
Πάλι η σοφή μου μανούλα έλεγε κάτι καλό σε αυτό: “Ο γάμος, και ιδιαίτερα η γυναίκα είναι που είτε θα ανεβάσει, είτε θα ρίξει τον άντρα. Θα προοδεύσεις ή θα καταποντιστείς”!
Κάτσε και σκέψου συνειδητά αν έχεις τα εφόδια, τη διάθεση, τα κότσια, και την πρέπουσα Ανάληψη ευθύνης αλλά και αν θα μπορέσεις να έχεις τη διάθεση να τα διατηρήσεις εφόρου ζωής όλα αυτά και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, και μετά πάρε αυτή τη σοβαρή απόφαση, της οποίας ένα πολύ σοβαρό αποτέλεσμα είναι το να φέρεις ζωές στον κόσμο. Στο χέρι σου είναι αν αυτές οι νέες ζωές που είναι δικά σου δημιουργήματα, θα ευτυχήσουν, θα πάρουν σωστή κατεύθυνση και αφιέρωση από εσένα, ή θα καταστραφούν ολοσχερώς με ένα μόνιμο παράπονο και ένα μόνιμο “γιατί”, να τα συνοδεύει όλη τους τη ζωή!
Και κάτσε σκέψου πόσο υπεύθυνος θα είσαι για όλα αυτά Εσύ προσωπικά! Όχι ο σύντροφος σου! Όχι οι γονείς σου, όχι η κοινωνία, οι φίλοι και το περιβάλλον σου.
Για να πάρεις μία τέτοια απόφαση στη σημερινή εποχή, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να αναλάβεις κάθε ευθύνη των μελλοντικών αποτελεσμάτων που θα έρθουν.
Ειδάλλως… προσωπική συμβουλή σου δίνω, μην το επιχειρήσεις καν και βρες άλλο τρόπο για να καλύψεις τις ανάγκες που αναφύονται από μέσα σου και σε οδηγούν σε μία τέτοια δέσμευση!
Δες πώς να έχεις μία τέλεια σχέση εδώ: Βελτίωσε τη Σχέση σου
Καραμανέας Ιωακείμ
· Diploma in Health Studies
· Personal Development Coach & Mentor
· Certification in Human Health
· Certification in Diet & Nutrition/Healthy Living
· Certification in Physical Education-Fitness Training Principles & Methods
· Specialization in Workout & Training Apps
· Συγγραφέας 21 βιβλίων διατροφολογίας, προπονητικής και ψυχολογίας