«Δεν μας λείπει τίποτα. Αλλά έχουμε πειστεί πως μας λείπουν τα πάντα.»
Σε έναν κόσμο που συνεχώς μας πουλάει την ιδέα ότι η ευτυχία βρίσκεται στο επόμενο προϊόν, στο επόμενο σώμα, στη νέα μόδα ή στο νέο στόχο, είναι όλο και πιο δύσκολο να νιώσουμε χαρούμενοι με ό,τι ήδη έχουμε.
Επειδή μας έχει γίνει πλύση εγκεφάλου ότι όλο και κάτι θα μας λείπει. Και επικεντρωνόμαστε μόνο σε αυτό!
Όμως… «Περισσότερα» δεν σημαίνει «καλύτερα». Συχνά σημαίνει «βαρύτερα».
Κάποια στιγμή στη ζωή μας (ίσως κάπου στην εξοχή, σε μια ήσυχη στιγμή, χωρίς οθόνες, χωρίς θορύβους), έχουμε νιώσει αυτή τη γλυκιά αίσθηση πληρότητας. Μια ηρεμία, μια εσωτερική σιγουριά πως… “ό,τι χρειάζομαι, το έχω ήδη μέσα μου”.
Κι όμως, αυτή η κατάσταση δεν κρατάει πολύ. Γιατί ο κόσμος που ζούμε δεν μας έχει αφήσει χώρο για πληρότητα. Έχει δημιουργήσει χώρο μόνο για έλλειψη. Μόνο για “θέλω κι άλλο”. Γιατί αυτό πουλάει.
Κι όμως, αν σταματήσεις για λίγο να τρέχεις, αν κλείσεις τα μάτια και ησυχάσεις… ίσως νιώσεις κάτι που έχεις ξεχάσει: ότι ήσουν ήδη αρκετός από την αρχή!
Αυτό το άρθρο είναι μια υπενθύμιση. Μια διάγνωση και μια πρόταση θεραπείας. Γιατί πολλές από τις επιθυμίες που έχουμε, δεν μας δίνουν ζωή. Την κλέβουν!
Η Διάγνωση: Ζούμε σε έναν Κατασκευασμένο Κόσμο Αναγκών
Από την παιδική μας ηλικία μέχρι σήμερα, δεχόμαστε χιλιάδες μηνύματα που μας λένε:
- “Δεν είσαι αρκετός χωρίς αυτό.”
- “Αν το αποκτήσεις, θα είσαι ευτυχισμένος.”
- “Δεν σε αποδέχονται; Φτιάξε τον εαυτό σου.”
Κάπως έτσι, δημιουργείται μέσα μας μια τεχνητή πείνα. Όχι για τροφή, αλλά για αποδοχή, για status, για επιβεβαίωση.
Κι όσο περισσότερο προσπαθούμε να τα καλύψουμε με εξωτερικά μέσα, τόσο περισσότερο αδειάζουμε.
Στην ουσία, προσπαθούμε να «γεμίσουμε» το μέσα μας να νιώσει «κάτι», αλλά τελικά μένουμε «άδειοι»! Μάλιστα, «αδειάζει και αποστραγγίζεται» κάθε χαρά!
Η κάθε νέα επιθυμία που μας σερβίρεται, είναι σαν ένα «λουκουμάκι» που μας αποσπά από τον πραγματικό μας εαυτό και μας τραβάει σε μια νέα και ανούσια προσδοκία.
Μας δίνει μία ελπίδα να «περιμένουμε κάτι».
Στην αρχή νιώθουμε έξαψη. Ίσως και λίγη ευτυχία. Αλλά μετά από λίγο… σιωπή. Πάλι κενοί. Πάλι στο ίδιο σημείο.
Γιατί; Γιατί δεν ήταν ποτέ ο σκοπός μας αυτό. Ήταν απλώς ένα «μέσο» που το περάσαμε για σκοπό.
Η Παγίδα και η Πλάνη: Από την Επιθυμία στην Εξάρτηση – Όταν το “Θέλω” Αντικαθιστά το “Είμαι”
Το πρόβλημα δεν είναι ότι επιθυμούμε. Το πρόβλημα είναι ότι πιστεύουμε πως θα είμαστε ευτυχισμένοι μόνο αν οι επιθυμίες μας ικανοποιηθούν.
Και το ακόμα πιο ύπουλο; Οι περισσότερες από αυτές τις επιθυμίες δεν είναι καν δικές μας. Είναι φυτεμένες. Σαν ιούς που μπήκαν στο σύστημά μας χωρίς antivirus.
Κάπως έτσι, ενώ ξεκινήσαμε γεμάτοι, καταλήγουμε χρεοκοπημένοι και χρεωμένοι. Όχι οικονομικά μόνο. Περισσότερο συναισθηματικά, πνευματικά, ψυχικά.
Οι επιθυμίες από μόνες τους δεν είναι τοξικές. Το πρόβλημα αρχίζει όταν:
- Νομίζουμε ότι είναι απαραίτητες για την ευτυχία μας.
- Τις κυνηγάμε χωρίς να αναρωτηθούμε αν είναι δικές μας.
- Τις κάνουμε σκοπό αντί για μέσο.
Το αποτέλεσμα;
Αποκτάς κάτι που ήθελες. Χαίρεσαι για λίγο. Μετά γίνεται συνηθισμένο.
Και νιώθεις… κενός. Οπότε ψάχνεις το επόμενο… «πράγμα». Και ξανά… Και ξανά…
Έτσι στήνεται ο φαύλος κύκλος της “χρεοκοπίας της χαράς”.
Η Αλήθεια: Δεν Χρειαζόμαστε Όλα Όσα Επιθυμούμε
Το σύστημα μας κάνει να αισθανόμαστε ελλειμματικοί για να μας πουλήσει τα «συμπληρώματα» του. Δηλαδή: «Χωρίς αυτό, δεν θα έχω ποτέ χαρά και ικανοποίηση»!
Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μας λείπει τίποτα. Δεν μας λείπει αγάπη, αξία ή πληρότητα.
Μας λείπει η ησυχία για να το ακούσουμε. Μας λείπει η πίστη στον εαυτό μας ότι μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Και μας λείπει η παρέα ανθρώπων που το πιστεύουν κι αυτοί.
Στην πραγματικότητα, αυτό που χρειαζόμαστε είναι πολύ πιο απλό:
- Επαφή με τον εαυτό μας.
- Δημιουργικότητα.
- Συνειδητότητα.
- Κατάλληλη ανθρώπινη σύνδεση.
- Έναν λόγο να ξυπνάμε το πρωί που να μην εξαρτάται από κάτι εξωτερικό.
- Δράση που έχει νόημα.
- Ευγνωμοσύνη και όχι γκρίνια για ότι «νομίζω» ότι δεν έχω.
Η βαθιά χαρά δεν έρχεται όταν προσθέτουμε. Έρχεται όταν αφαιρούμε.
Όταν σβήνουμε τον θόρυβο γύρω μας και ακούμε ξανά τη δική μας φωνή.
Όταν αντί να πούμε “τι άλλο να αποκτήσω;”, ρωτάμε “τι από αυτά που κουβαλάω δεν είναι δικό μου;”
Η Θεραπεία: Πώς Απελευθερώνεσαι από τις Ψεύτικες Επιθυμίες
Αν θέλεις να ξαναβρείς τη χαρά σου, ξεκίνα από εδώ:
✅ 1. Άσκηση Αυτοεξέτασης
Κράτα λίστα με επιθυμίες σου. Για κάθε μία, ρώτα:
- Είναι δική μου ή μου την έμαθαν; (Είναι πραγματικά δική μου επιθυμία ή μου την εμφύτευσαν);
- Με υπηρετεί ή με βαραίνει; (Θα μου εξασφαλίσει τη μόνιμη ικανοποίηση και τη χαρά που θέλω ή μου δίνει έξτρα άγχος και βάρος για να το αποκτήσω);
- Αν δεν το είχα ποτέ, θα ήμουν δυστυχισμένος;
- Με πάει προς τον σκοπό μου ή με αποπροσανατολίζει;
- Αν δεν το ποθούσε κανείς γύρω μου, θα με ένοιαζε;
✅ 2. Ημέρα Σιγής από το Σύστημα
Μία φορά την εβδομάδα: χωρίς social media, χωρίς διαφημίσεις, χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα. Μείνε με τον εαυτό σου. Θα αρχίσεις να ξεχωρίζεις τι πραγματικά έχει σημασία.
✅ 3. Επαφή με την πραγματικότητα
Περπάτησε. Σκάψε. Φτιάξε κάτι με τα χέρια σου. Αγγίζοντας τον πραγματικό κόσμο, θυμάσαι πως: «Δεν είσαι μια μηχανή κατανάλωσης αλλά ένας δημιουργός ζωής.»
✅ 4. Βάλε Σκοπό Πάνω από «Μέσα»
«Μην ερωτεύεσαι το μέσο που νομίζεις θα σου φέρει πληρότητα. Βρες τον σκοπό πίσω από κάθε επιθυμία.»
- Θες να νιώσεις αυτοπεποίθηση; Μην αγοράσεις συνεχώς ρούχα. Χτίσε ικανότητες.
- Θες αποδοχή; Μην ζητιανεύεις likes ούτε στα Social, ούτε στο σύντροφο σου, ούτε στους φίλους σου, ούτε στη ζωή. Δώσε πρώτος ενδιαφέρον και like… «Γίνε» για να έχεις!
- Θες περισσότερα χρήματα; Ίσως θες περισσότερη ελευθερία.
- Θες ελευθερία; Μην βρεις την τέλεια δουλειά. Φτιάξε αξίες που δεν εξαρτώνται από το επάγγελμα.
- Θες το καινούριο σώμα; Ίσως αυτό που πραγματικά θες είναι να νιώθεις αξιοπρέπεια και αυτοκυριαρχία.
Χτίσε τη ζωή σου γύρω από τον σκοπό, όχι από την εικόνα του σκοπού.
Κλείνοντας: Η Χαρά Δεν Είναι Στο «Περισσότερο» – Είναι στο «Ουσιαστικό». Είναι στην απλότητα και μόνο!
Η ζωή σου δεν χρειάζεται να γίνει «καλύτερη» για να είσαι χαρούμενος.
Χρειάζεται να γίνει πιο δική σου.
Όσο κυνηγάμε τα «μέσα» και ξεχνάμε τον σκοπό, τόσο η χαρά θα μας διαφεύγει και σίγουρα θα έχει πάντα κοντινή ημερομηνία λήξης.
Αλλά όταν επιστρέψουμε στον πυρήνα μας, όταν σβήσουμε το περιττό και αφήσουμε χώρο στο ουσιαστικό… εκεί, εκεί κρύβεται η ελευθερία, και η χαρά, και η αλήθεια.
Κάλεσμα σε Ενδοσκόπηση
- Ποιες επιθυμίες κουβαλάς που δεν σου ανήκουν; (Κάνε μια λίστα με 10 επιθυμίες σου και βάλε δίπλα τους: Δική μου ή εμφυτευμένη);
- Δοκίμασε να περάσεις μια μέρα χωρίς να ζητάς τίποτα. Απλώς «να είσαι».
- Τι θα μπορούσες να αφήσεις σήμερα, χωρίς να χάσεις τίποτα από την ουσία σου;
- Και τι θα έκανες αν δεν ένιωθες πως δεν πρέπει να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν;
Αν αυτό το άρθρο σε άγγιξε, μοιράσου το με κάποιον που νιώθει εγκλωβισμένος στον κόσμο των “θέλω” του. Ίσως καταφέρεις να του χαρίσεις κάτι πιο πολύτιμο από συμβουλή. Την άδεια να είναι απλός. Και αληθινός.