Πιστεύεις στα θαύματα; Κι αν δεν πιστεύεις στα θαύματα, πιστεύεις έστω στην αξία του να είσαι γεννημένος άνθρωπος; Γιατί ποια είναι αυτή η αξία και τι σημαίνει άνθρωπος; Οι αρχαίοι μας χάρισαν αυτή τη λέξη, αποδίδοντάς της ένα νόημα, που αναδεικνύει τις ιδιότητες και τα προτερήματά μας, έναντι των υπολοίπων δημιουργημάτων, το οποίο νομίζω θα πρέπει να τιμήσουμε: Άνω – θρώσκω – ώπωπα… Σε ελεύθερη μετάφραση της λέξης: αυτός που στέκεται όρθιος, εφορμά μπροστά και κοιτάει μπροστά και ψηλά!
Ωραία η θεωρία αυτή ε;… Σου αρέσει; Σου αρέσει η θεωρία της φυσικής σου κατασκευής; Αν σου αρέσει αυτή η θεωρία και σε αγγίζει στην καρδιά σου, τότε πήγαινε και διεκδίκησε αυτή σου την υπόσταση! Αυτή σου τη φτιαξιά. Ξέρεις ποιο είναι το πιο παράλογο στον κόσμο μας; πως ζούμε μέσα σε τόσο και τόσα μεγάλα επιτεύγματα, που μόλις πριν 50 χρόνια, θα ήταν κάτι το ουτοπικό αυτό όπου ζούμε σήμερα, και επειδή μας έχουν γίνει τόσο δεδομένα, τα θεωρούμε φυσιολογικά και δεν βλέπουμε τις απεριόριστες δυνάμεις του εγκεφάλου μας μέσω αυτών των επιτευγμάτων – παραδειγμάτων, με αποτέλεσμα να βυθιζόμαστε σε μια λειτουργία αδυναμίας για αυτά που θέλουμε!
Και είναι όντως αστείο! Δεν μπορώ αυτό, δεν μπορώ εκείνο, δεν γίνεται αυτό, κλπ… σταμάτα λίγο… και δες λιγάκι τι γίνεται γύρω σου. Κοίτα που έχουμε φτάσει… σκέψου… με ένα κουμπί, έχεις φως. Σου φαίνεται λίγο και δεδομένο; Πήγαινε και πες το σε αυτούς που ζούσαν πριν μόλις 100 χρόνια. Με ένα κλικ, μιλάς στην άλλη άκρη του κόσμου. Σου μιλάω για τα πιο απλά καθημερινά δεδομένα τώρα έτσι; Όχι για πιο μεγάλα. Τι διαφορετικό είχαν τα μυαλά που τα δημιούργησαν όλα αυτά, ώστε να τα φέρουν από την πλέον φανταστική και ανύπαρκτη και ουτοπική ανυπαρξία στην πραγματικότητά μας, από το δικό σου και το δικό μου μυαλό; Από ίδια υλικά είναι κατασκευασμένα τα μυαλά μας.
Ξέρεις ποια είναι η διαφορά; Όλοι αυτοί, δεν ήταν πιο έξυπνοι από μας, αλλά είχαν για πραγματικότητα τα όνειρά τους και όχι αυτό που έβλεπαν γύρω τους. Στρέβλωσαν την φαινομενική πραγματικότητα. Στην ουσία όπως λένε κι οι ίδιοι, παραμόρφωσαν την πραγματικότητα. Όμως… είχαν και κάτι άλλο που κάνει τη μεγάλη διαφορά. Γιατί φαντασία έχουμε όλοι. Δεν αρκέστηκαν στα όνειρά τους. Απέδειξαν πρακτικά την πραγματικότητά τους, αναλαμβάνοντας δράση να τη φέρουν στη ζωή, και να τη δημιουργήσουν από την ανυπαρξία, γιατί ήταν απολύτως σίγουροι για τα όνειρά τους. Χωρίς να τους νοιάξει ποτέ τι θα γινόταν ενδιάμεσα, μέχρι να το κάνουν. Γιατί ήταν σίγουροι για αυτό το αόρατο που μόνο εκείνοι έβλεπαν, κόντρα σε κάθε φαινομενική πραγματικότητα του γύρω κόσμου και τη φτωχή λογική του αναλυτικού περιορισμένου μυαλού! Τι λες; Έκαναν λάθος; Δεν νομίζω… και τελικά πήραν το βραβείο και την ανταμοιβή που τους άξιζε.
Αν δεν αναλαμβάνεις λοιπόν δράση στις ιδέες σου και στα όνειρά σου, τότε δεν αξίζεις το βραβείο! Είναι ένας απλός νόμος! Αν επίσης φοβάσαι να δράσεις ή σκέφτεσαι αρνητικά πως δεν θα έχει αποτέλεσμα γιατί έτσι δείχνει όλο αυτό τον καιρό το μηδαμινό 1% αυτών που βλέπουμε με τα μάτια μας εμείς οι ανόητοι – νοήμονες άνθρωποι, ενώ το 99% της πραγματικότητας βρίσκεται σε αυτό που δεν βλέπουμε με τα φυσικά μας μάτια, γιατί δεν είναι μόνο αυτός ο κόσμος που βλέπουμε, ρωτήστε έναν οποιονδήποτε φυσικό, και φοβάσαι να δράσεις εξ’ αιτίας αυτού, τότε δεν αξίζεις την ανταμοιβή, αλλά το αποτέλεσμα που σκέφτεσαι. Αυτό που εκπέμπεις στο σύμπαν που κατηγορούνε πολλοί, αυτό και θα πάρεις πίσω… δεν γίνεται να φυτέψεις αγκάθια και να περιμένεις να πάρεις σιτάρι από το χωράφι σου, ή να το παρατήσεις και να περιμένεις να σου δώσει συγκομιδή καλή. Ότι του σπέρνεις και όσο το περιποιείσαι αυτό και θα σου δώσει. Θες σιτάρι; Φύτεψε σιτάρι τότε!
Αν εκπέμπεις τεμπελιά, φόβο, δειλία, αναβολή, ανωριμότητα και κλάψα σα να σου πήραν την πιπίλα από το στόμα, αυτά και θα λάβεις σαν ανταμοιβή. Και η επιθυμία σου θα είναι μόνιμα στο «θα»… θα την κυνηγάς μόνιμα στο μέλλον. Ποτέ δεν θα βρεθεί και δεν θα υπάρξει στο «τώρα» σου…
Όμως, η αυτό-πειθαρχία, είναι απαραίτητη. Είναι προνόμιο των μεγάλων ανδρών και γυναικών που έγραψαν ιστορία και δεν διέφεραν σε τίποτα από σένα και μένα. Η αυτό-πειθαρχία σου δίνει μία εντολή όχι από κανέναν άλλον, αλλά από σένα για σένα, για να κάνεις κάτι που πρέπει να ακολουθήσεις, για να αποκτήσεις αυτό που ονειρεύεσαι! Σου δίνει εντολή για να δράσεις, παρόλο που μπορεί και να φοβάσαι. Πειθαρχείς να γίνεις αυτός που πρέπει για να έχεις αυτό που θες. Γιατί δεν θα λάβεις ποτέ αυτό που θες, αλλά αυτό που είσαι. Αυτό που εκπέμπεις σαν προσωπικότητα. Και είναι η μόνη πειθαρχία που θα πρέπει να υποταχθείς και κανενός άλλου! Όλοι ζουν κάτω από πειθαρχίες άλλων για συμφέροντα άλλων. Αυτή όμως, είναι η δική σου πειθαρχία από σένα και για σένα και τα δικά σου συμφέροντα μόνο! Αυτή είναι η πραγματική μαγκιά και τότε πας κόντρα σε κάθε σύστημα, δεν υποτάσσεσαι πουθενά, είσαι εσύ και ο εαυτός σου, και είσαι πραγματικός καλλιτέχνης της πραγματικότητάς σου, και στο πνεύμα όχι μόνο στον τίτλο, και κάνεις πράγματι αυτό που θες ΕΣΥ!… και τότε… δεν είσαι ένας απλός καλλιτέχνης… είσαι η ίδια η τέχνη! Είσαι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού της δικής σου ζωής δλδ. Και είναι απλό.. μπροστά στην προσωπική σου εξέλιξη, γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια οτιδήποτε αρνητικό υπάρχει γύρω σου και μέσα σου.
Επίσης, όταν όλα μέσα σου προσπαθούν να σε πείσουν και σου λένε πως δεν μπορείς να το κάνεις και σου βρίσκουν χιλιάδες λογικές δικαιολογίες για να μην το κάνεις, και όλοι και όλα σου λένε πως είσαι σε λάθος δρόμο από κει που θες να πας ΕΣΥ, σύμφωνα με την κοινή λογική και την εμπειρία τους και την εμπειρία σου (γιατί ποιος και με ποιο μέτρο θα σου κρίνει το δρόμο και τα όνειρά σου); τότε είναι που πρέπει να έχεις άντερα, κι αν δεν τα ‘χεις, είσαι δειλός και δειλή, μια κλαψιάρα γκομενίτσα, χωρίς σταθερή δική σου γνώμη, που στηρίζεται σε γνώμες άλλων από αδυναμία, για να πάρει γνώμη και αξία και να δει τι θα κάνει, για να αποποιηθεί της ευθύνης. Γιατί δεν είναι ώριμος για να αναλάβει ευθύνες, δεν ξέρει τον εαυτό του, δεν ξέρει τι να κάνει, γιατί δεν ξέρει τι θέλει πραγματικά και ζητάει γνώμες από όπου βρει. Όλοι περάσαμε από αυτό το δρόμο (πείτε μου σας παρακαλώ, να το κάνω; να το θέλω; Κάνει να το θέλω; Είναι σωστό;), και με αυτή τη νοοτροπία δεν είσαι άνθρωπος αξίας που ξέρει τι θέλει, οπότε και δεν αξίζεις το βραβείο. Δεν είσαι καν άνθρωπος που τιμάει τον τίτλο του ονόματός του. Αξίζεις μόνο να πάρεις το κλάμα του δειλού και αποτυχημένου looser και να σου γίνουν τα πράγματα όπως τα πιστεύεις… αποτυχημένα.
Ο ώριμος και ο δημιουργός άνθρωπος που είναι σίγουρος για τον εαυτό του και τις δυνάμεις του, και είναι και σίγουρος για το τι δημιουργεί, ξέρει τι πιστεύει και ξέρει τι γίνεται και δεν στηρίζεται σε γνώμες άλλων. Το κάνει με οποιοδήποτε τίμημα και αποτέλεσμα. Αυτό γουστάρει και είναι σίγουρος για αυτό που γουστάρει. Κόντρα σε κάθε γνώμη και κάθε λογική. Όπως οι μεγάλοι άντρες και οι μεγάλες γυναίκες της ιστορίας που έγραψαν αυτή την ιστορία και σήμερα τους θαυμάζει όλος ο κόσμος, και απολαμβάνουμε τα τόσο φυσιολογικά πλέον επιτεύγματά τους. Η πίστη λοιπόν στο παρανοϊκό αόρατο πέρα από κάθε λογική, θέλει άντερα και μαγκιά. Θα κλαις, θα φοβάσαι και θα προχωράς. Αλλιώς αν τα παρατήσεις, δεν πιστεύεις ΠΡΑΚΤΙΚΑ πουθενά… μόνο θεωρίες και κουραφέξαλα… αν δεν κάνεις το βήμα της πίστης, δεν θα δεις ποτέ τίποτα! Και η πίστη θέλει να δράσεις σαν να ζεις στο αόρατο που ονειρεύεσαι, πριν καν φανερωθεί! Αυτή είναι η αληθινή πραγματικότητα! Παραμόρφωσε αυτή που φαίνεται γύρω σου και φτιάξε τη δική σου.
Κάθε ιδέα, κάθε επιθυμία και κάθε όνειρο, θέλει να είσαι συγκεντρωμένος και πειθαρχημένος σε αυτό. Ποτέ μην αφήσεις τίποτα και κανέναν, ούτε εσένα, ούτε κανέναν άλλον, όποιος κι αν είναι αυτός, ούτε κανένα τωρινό φαινόμενο, ούτε τις πεποιθήσεις που έχεις εκπαιδευτεί, να σε σταματήσουν από την πορεία σου. Μην αφήσεις κανέναν να σε πείσει πως δεν μπορείς να το κάνεις. Εσύ έχεις το μαχαίρι εσύ έχεις και το πεπόνι. ΕΑΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ, ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ. Υπόταξε το νου σου, γιατί αν δεν τον υποτάξεις εσύ, θα σε υποτάξει εκείνος!
Θα σου πω κάτι όμως… οκ… μπορεί να μην είσαι εντελώς υπεύθυνος για το ποιος είσαι… είσαι όμως εντελώς υπεύθυνος για να το αλλάξεις! Και μπορείς να το κάνεις! Όσες φορές κι αν χρειαστεί, μέχρι να το πετύχεις. Κι αν δεν το κάνεις, είσαι αδικαιολόγητος! Το πρώτο που πρέπει να αναγνωρίσεις, είναι πως είσαι ο απόλυτα μόνος υπεύθυνος για τη ζωή σου. Κανένας άλλος δεν φταίει. Γιατί μόνο οι δειλοί σκέφτονται και φέρονται έτσι. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΟ, ΟΣΟ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ! ΜΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΣΟΥ. ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΛΟΓΙΚΗ! Αντρίκια και με καρδιά λιονταριού και το μάτι του πολεμιστή!
Αν πιστεύεις λοιπόν στα θαύματα, πήγαινε μπροστά σε έναν καθρέφτη, και δες το πιο μεγάλο απ’ όλα! Εσένα! ΚΑΙ ΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΑΞΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΑΞΙΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΔΩΣΕΙΣ ΑΞΙΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΠΩΣ ΘΕΣ ΝΑ ΣΤΗ ΔΩΣΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ; ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ, ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΛΚΥΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ! ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΓΙΝΕ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ! Και αν θες οτιδήποτε, πήγαινε και πάρτο! Εκεί είναι τόσο καιρό και σε περιμένει. Σε περιμένει να γίνεις αυτός /αυτή που πρέπει για να το έχεις. Και να σου πω κάτι τελευταίο; Μην ψάξεις αλλού εκτός από σένα να βρεις το πώς και τον τρόπο. Μέσα σου υπάρχει ο τρόπος… ήδη ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Είναι μέσα σου… απλά, άστο να βγει και να σου δείξει! Και για να βγει, θα πρέπει πρώτα να τα βρεις με τον εαυτό σου. Μετά, όλα θα γίνονται αυτόματα! Να ‘σαι καλά!