Όταν οι αρχαίοι Έλληνες είχαν βγάλει το επικό ρητό “νους και σώμα να είναι υγιή”, ήξεραν πάρα πολύ καλά την ανάγκη της ολοκληρωτικής ανάπτυξης και διατήρησης ενός ανθρώπου μέσα και έξω, κάτι το οποίο θυμίζει μακρινή ανάμνηση στη σημερινή εποχή, όπου εκπαιδευόμαστε από μικρή ηλικία να στρέφουμε την προσοχή μας μόνο στην διατήρηση του σώματός μας. Ένα παιδί ξέρει από πάρα πολύ μικρή ηλικία ότι πρέπει να πλύνει τα δόντια του. Ότι αν χτυπήσει θα πρέπει να βάλει τραυμαπλάστ στην πληγή. Τι ξέρει όμως από περιποίηση μυαλού;… Τίποτα!

Θα τρέξουμε στα γυμναστήρια, θα κάνουμε διατροφή, θα πλύνουμε το σώμα μας, θα φροντίσουμε κάθε του ανάγκη, αλλά τι συντήρηση και βελτίωση κάνουμε στο μυαλό μας;… Τίποτα!

Ποιος ο λόγος να περνάμε περισσότερο χρόνο για να πλύνουμε τα δόντια μας, από το να πλύνουμε το μυαλό μας; Γιατί η σωματική υγεία είναι πιο σημαντική από την ψυχολογική υγεία και μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό ;

Και το παράδοξο είναι πώς το μυαλό μας, εργάζεται περισσότερο από το σώμα μας, φθείρεται περισσότερο από το σώμα μας, τραυματίζεται και πληγώνεται περισσότερο από το σώμα μας. Όλη μέρα φθείρεται και τραυματίζεται από φοβίες, ανασφάλειες, απορρίψεις, αποτυχίες, μοναξιά…

Όταν χτυπήσω και τραυματιστώ από κάτι στο σώμα μου επάνω, θα τρέξω να περιποιηθώ την πληγή, να την απολυμάνω, να φροντίσω να μην επεκταθεί και εν τέλει να κάνω κάθε κίνηση ώστε να κλείσει αυτή η πληγή. Όταν αρρωστήσω στο σώμα μου, θα πάω στο γιατρό! Όταν πάθεις ας πούμε λοιμώδη μονοπυρήνωση, δεν θα θεραπευτείς μόνος σου έτσι δεν είναι;

Όταν όμως χτυπήσω και πληγωθω από κάτι στο μυαλό μου, τι κάνω; ιδιαιτέρως όταν ξέρω ότι αν αφήσω απεριποίητες αυτές τις συναισθηματικές πληγές, αυτές θα χειροτερεύουν ώρα με την ώρα και μέρα με τη μέρα.

Όλοι ξέρουμε αρκετά καλά τεχνικές αποκατάστασης σε σωματικές βλάβες. Για το μυαλό τι ξέρουμε;… Πας και λες σε έναν φίλο: “Ξέρεις Έχω κατάθλιψη”. Και τι σου απαντάει; “Έλα μωρέ ξεκόλλα! Όλα είναι στο μυαλό σου”!

Αν χτυπήσεις στο πόδι; Το ίδιο θα πει ο φίλος σου; Το φαντάζεσαι να σου πει: “Έλα μωρέ ξεκόλλα… όλα είναι στο πόδι σου”!

Αλλά ακόμα και να έχουμε συνειδητοποιήσει την ανάγκη θεραπείας και περιποίησης του μυαλού, καταφεύγουμε πάλι σε σωματικές μεθόδους θεραπείας. Παίρνουμε δηλαδή φάρμακα που είναι για σωματική θεραπεία του υλικού σώματος, ώστε να καταπραΰνουμε το συναισθηματικό.

Μία όμως τέτοια λύση δεν προσφέρει θεραπεία. Το να σταματήσω να σκέφτομαι, δεν με θεραπεύει. Μόλις περάσει η επίδραση του φαρμάκου, τσουπ! Να΄το πάλι το συναίσθημα. Και κάθε φορά πιο αυξημένο! Επειδή δεν το περιποιούμαι όπως πρέπει και προσπαθώ με ύλη να θεραπεσω το πνέυμα!

Συνηθίζουμε να κάνουμε όμως κάτι ακόμα πιο παράδοξο. Όταν πληγωθεί το συναίσθημα μας, είτε από μία αποτυχία, είτε απόρριψη, κλπ, σκάβουμε περισσότερο αυτή την πληγή, κάτι το οποίο δεν θα κάναμε σε μία σωματική πληγή.

Βγαίνεις ας πούμε με κάποιον, και σε απορρίπτει. Αμέσως τι κάνεις; Τα βάζεις με τον εαυτό σου και λες φταίει η βλακεία μου, είμαι αποτυχημένη, τραβάω όλο ηλίθιους, είπα βλακεία, ήμουν ξενέρωτη κλπ κλπ… Τι κάνεις εκείνη την ώρα; Αντί να τονώσεις την αυτοεκτίμηση σου, εμβαθύνεις ακόμα περισσότερο την πληγή, ρίχνοντας την αυτοεκτίμηση σου ακόμα περισσότερο!

Είναι σα να κοπείς στο χέρι με ένα μαχαίρι, και να πάρεις το μαχαίρι και να σκάψεις ακόμα περισσότερο την πληγή αντί να την κλείσεις. Θα το έκανες αυτό ποτέ στο σώμα σου, παρόλο που ξέρεις πως η πληγή θα κλείσει σίγουρα και μάλιστα ακόμα και από μόνη της ; Γιατί να το κάνεις στο μυαλό σου που ξέρεις πως δεν θα κλείσει; Και γιατί δεν θα κλείσει; Επειδή σου έγινε πεποίθηση! Και στο μυαλό, μία πληγή, συνδέεται με παλιότερες και γεννάει καινούργιες πληγές!

Και πώς μπορώ να το κάνω αυτό;

Κοίταξε να σου πω την αλήθεια. Σκέψου πως απλά υλικά πράγματα που παρόλο είναι σε σταθερή θέση και τάξη, δεν μπορούμε να τα φτιάξουμε μόνοι μας, όπως ας πούμε αν χαλάσει το αμάξι μας, δεν μπορούμε να το φτιάξουμε μόνοι μας. Θα το πάμε στο μηχανικό, κι ας έχει στο ίντερνετ όλες τις διαδικασίες να το κάνεις! Κι ας έιναι εκεί όλα τα μέρη μόνιμα σε μία σταθερή θέση και σειρά, και δεν αλλάζουν.

Μπορείς να αλλάξεις τη μπιέλα ας πούμε παρόλο που ξέρεις που βρίσκεται; Δεν μπορείς αν δεν είσαι ειδικός!

Πόσο περισσότερο νομίζεις μπορείς να θεραπεύσεις μόνος σου το τόσο μπερδεμένο μας μυαλό, που αλλάζει συνεχώς, και κάθε δευτερόλεπτο μεταβάλλει τη σύνθεσή του και είναι τόσο πολύπλοκο και μεταβαλλόμενο;

Εντάξει, θα διαβάσεις μερικά βιβλία. Ίσως και πολλά βιβλία. Ε και; Νοιώθεις θεραπευμένος; Αν νοιώθεις θεραπευμένος γιατί να ψάχνεσαι ακόμα; Και μπορεί να ξοδέψεις ένα τρελό ποσό να αγοράζεις βιβλία και φάρμακα, ή μπορεί να ξοδέψεις πολλές ώρες στο ίντερνετ για να ψάχνεις λύσεις. Και από που να αρχίσεις και που θα τελειώσεις;

Βγαίνουν βιβλία, που λένε ωραία πράγματα, αλλά ανακουφίζουν προσωρινά. Μετά από ελάχιστο, πάλι στα ίδια θα ‘σαι. Πώς θα πράξεις ότι διαβάζεις;

Χρειάζεσαι μάστορα. Όπως χρειάζεται το αμάξι σου όταν χαλάει, η τηλεόραση σου, κλπ.

Έχεις δει ποτέ πρωταθλητή ή και ολυμπιονίκη ακόμα, να πάνε στους αγώνες μόνοι τους ποτέ; Υπήρξε ποτέ αθλητής χωρίς προπονητή; Γιατί; Μήπως δεν ξέρει ο αθλητής τι να κάνει και πώς να προπονηθεί;

Χρειάζεται πάντα ένας coouch! Δεν μπορείς να διαχειριστείς τον πολύπλοκο και συνεχώς μεταβαλλόμενο εγκέφαλο σου μόνος σου! Μην καταφρονήσεις ποτέ δύο πράγματα:

Την ανάγκη φροντίδας του μυαλού σου, όσο τουλάχιστον και το σώμα σου (αν όχι περισσότερο).

Την αξία ενός coouch!

Πριν κρίνεις αυτά που λέω, κάτσε και σκέψου, και μετά δες το όπως θες αυτό! Δεν έχει σημασία. Εγώ την αλήθεια σου λέω! Take it or leave it!αυτό που θέλω να επικεντρωθείς και να καταλάβεις όμως σήμερα, είναι η ανάγκη να φροντίσεις το μυαλό σου, το ίδιο με το σώμα σου!

Καραμανέας Ιωακείμ

 Diploma in Health Studies

 Personal Development Coach & Mentor

 Certification in Human Health

 Certification in Diet & Nutrition/Healthy Living

 Certification in Physical Education-Fitness Training Principles & Methods

 Specialization in Workout & Training Apps

 Συγγραφέας 21 βιβλίων διατροφολογίας, προπονητικής και ψυχολογίας