Παρατηρείται ότι πολλοί στην προσπάθειά τους να αδυνατίσουν, και μη θέλοντας να πληρώσουν ειδικό, πέφτουν σε μεγάλα εγκλήματα, τα οποία τους στοιχίζουν όχι μόνο το αδυνάτισμα που θέλουν, το οποίο εν τέλει γυρνάει σε πάχυνση όπως θα δούμε, αλλά ακόμα και την ίδια τους την υγεία και τη ζωή.
Είμαι πολλά χρόνια στο χώρο και έχω δει τρελές καταστάσεις.
Τα δύο λοιπόν πιο συχνά λάθη και μάλιστα το δεύτερο είναι εγκληματικό, είναι τα εξής:
Το πρώτο είναι ότι σταματάμε να τρώμε τροφές που θεωρούνται ζημιογόνες, παχυντικές και ανθυγιεινές, αλλά δεν ρυθμίζουμε συγχρόνως τις ποσότητες των τροφών που τρώμε, πάνω στις δικές μας ενεργειακές ανάγκες, νομίζοντας πως επειδή τρώμε υγιεινά, μπορούμε και να τρώμε όσο θέλουμε, και ότι οι υγιεινές τροφές από μόνες τους, θα μας κάνουν να αδυνατίσουμε.
Το μόνο που πετυχαίνουμε με αυτό τον τρόπο, είναι απλά μία καλύτερη λειτουργία του οργανισμού μεν, χωρίς όμως να αδυνατίζουμε δε.
Επειδή προσπερνάμε την πρώτη μεγάλη βάση βράχο-θεμέλιο που πρέπει να βάλουμε πρώτα, η οποία είναι να ρυθμίσουμε την ενέργεια που μπαίνει σε σχέση με την ενέργεια που ξοδεύεται. Και αυτό θα πρέπει να το κάνουμε αποκλειστικά και μόνο σε προσωπικό επίπεδο.
Αν δεν υπολογίσουμε πρώτα τις ενεργειακές μας ανάγκες, τίποτα άλλο δεν μπορεί να σταθεί πάνω εκεί.
Μετά βέβαια βάζουμε και τις άλλες βάσεις θεμέλια, που είναι η συμπλήρωση των ελλείψεων των συστατικών του οργανισμού μας ώστε να λειτουργήσει η βιοχημεία και ο μεταβολισμός μας, το ρύθμισμα των συστατικών μέσα στην ημέρα ανάλογα την ορμονική ημερήσια ανταπόκριση και διάφορα άλλα, που πρέπει να ρυθμιστούν ακριβώς επάνω μας.
Το να κόψουμε λοιπόν απλά και μόνο κάποιες ζημιογόνες τροφές, ίσως σε ορισμένους δημιουργήσει μία ανταπόκριση του οργανισμού επειδή αποτοξινώνεται και να χαθούν κάνα-δύο, άντε τρία κιλά και μετά τέλος.
Δεν σώζεται δηλαδή το αδυνάτισμα απλά αν αφαιρέσουμε κάποιες ανθυγιεινές και ζημιογόνες τροφές.
Έχω αναλάβει πολύ κόσμο που μου λέει ότι όντως έκοψα αυτές τις τροφές αλλά δεν έχω αδυνατίσει. Γιατί;
Επειδή νομίζει ότι η κόβοντας αυτές τις τροφές μπορεί να τρώει περισσότερες ποσότητες, με αποτέλεσμα να ξεπερνάει το ενεργειακό ισοζύγιο του οργανισμού του, δηλαδή την ενέργεια που μπαίνει σε σχέση με αυτή που βγαίνει και να μην μπορεί να αδυνατίσει.
Το δεύτερο μεγάλο και μάλιστα μεγαλύτερο λάθος που κάνει ο κόσμος, είναι να κόβει πολύ τις ποσότητες των τροφών και την ενέργεια που βάζει μέσα του, αφαιρώντας τροφές που θεωρεί και νομίζει ότι δεν χρειάζονται και δεν είναι απαραίτητες.
Εδώ τώρα συμβαίνουν πολλαπλές ζημιές που θα επηρεάσουν και το αδυνάτισμα αλλά και τον ίδιο τον οργανισμό μας.
Πρώτα από όλα αφαιρώντας τροφές κατά βούληση ο καθένας που θεωρεί ότι πρέπει να αφαιρέσει, κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα, το οποίο εμποδίζει τον οργανισμό να λειτουργήσει αλλά και να αδυνατίσει.
Επειδή δημιουργούνται μεγάλες ελλείψεις συστατικών που τα χρειάζεται η βιοχημεία του σώματός μας, για να λειτουργούμε σε φυσιολογικό μεταβολικό προφίλ.
Και η συμπλήρωση των ελλείψεων των θρεπτικών συστατικών, είναι το Α και το Ω, όχι μόνο για να αδυνατίσουμε αλλά και για να λειτουργήσουμε και να ζήσουμε, όπως θα δούμε παρακάτω.
Είναι άλλη μία μεγάλη βάση Βράχος-θεμέλιο, ισάξια με την ρύθμιση του ενεργειακού ισοζυγίου που είπαμε πιο πριν.
Όταν λοιπόν ο οργανισμός εντοπίσει ελλείψεις στοιχείων, αναγκάζεται να αλλάξει μεταβολικό και βιοχημικό προφίλ, επειδή αναγνωρίζει τις ελλείψεις, που είναι το πρώτο που πρέπει να καλυφθεί σε ένα διατροφικό ή και διαιτητικό πρόγραμμα, και προσπαθεί να προσαρμοστεί σε αυτή την παραφύση για αυτόν κατάσταση, κάτι το οποίο δημιουργεί μέσα του στρεσογόνο περιβάλλον.
Οι προσαρμογές που κάνει σε αυτή την κατάσταση ο οργανισμός, είναι πρώτα από όλα να ενεργοποιήσει την πείνα, για να μας αναγκάσει να λάβουμε αυτές τις ελλείψεις.
Γιατί η πείνα, έτσι δημιουργείται οργανικά. Στον εντοπισμό των ελλείψεων, ανοίγουν μηχανισμοί που μας αναγκάζουν να λάβουμε θρεπτικά συστατικά υπό μορφή τροφής.
Τα δύο αμέσως επόμενα που κάνει ο οργανισμός στον εντοπισμό των ελλείψεων, είναι η εξοικονόμηση ενέργειας και η αξιοποίηση των δικών του αποθεμάτων θρεπτικών συστατικών στο έπακρο (προσοχή: όχι απώλειας λίπους, αλλά θρεπτικών συστατικών). Και το κάνει με μεγάλη και πλήρη οικονομία, επειδή δεν ξέρει αν θα ανατροφοδοτηθεί ξανά με θρεπτικά συστατικά.
Ο οργανισμός μας είναι ένας πολύ μεγάλος οικονόμος.
Επίσης έχει καταπληκτική προσαρμοστική ικανότητα για να επιβιώσει.
Αυτοί οι δύο μηχανισμοί της οικονομίας και της προσαρμογής, δημιουργούν μία σειρά από ντόμινο αρνητικών καταστάσεων μέσα στη λειτουργία μας, επειδή ο οργανισμός αναγκάζεται να αποδομήσει ιστό για να μπορέσει να επιβιώσει και να συνεχίσει να λειτουργεί.
Επίσης, ενώ ξοδεύει ιστό και θρεπτικά συστατικά από τις αποθήκες του, σταματάει να ξοδεύει λίπος.
Το λίπος εκείνη τη στιγμή για τον οργανισμό, είναι το τελευταίο οχυρό των αποθεμάτων του. Επειδή ακόμα και ένας αδύνατος άνθρωπος, έχει διαθέσιμες πάντα μέσα του 24.000 με 25.000 θερμίδες από λίπος.
Και αυτό το πολύτιμο -εκείνη την ώρα της στρεσογόνου κατάστασης λίπος, οργανισμός δεν το ξοδεύει (δεν το καίει δηλαδή), για να το χρησιμοποιήσει για τις ενεργειακές ανάγκες της λειτουργίας των οργάνων και της κίνησης, που χρειάζεται για να επιβιώσει.
Στην αρχή λοιπόν που θα γίνει αυτό, αρχίζει να ξοδεύει κάποιο ποσοστό λίπους μέχρι να προσαρμοστεί άμεσα, αλλά όσο περνάνε οι μέρες σταματάει να το κάνει, επειδή εντοπίζει ότι δεν λαμβάνει τα στοιχεία ζωής που χρειάζεται σε συνεχή χρόνο, και δεν ξέρει αν θα λάβει ξανά.
Ο οργανισμός μας δεν ενδιαφέρεται για το τι σχέδια έχουμε εμείς στο νου μας, αλλά κινείται και λαμβάνει δράση, ανάλογα τα σήματα που λαμβάνει στο κάθε άμεσο τώρα.
Γιατί οι μηχανισμοί επιβίωσης, έχουν άμεση προτεραιότητα μέσα μας.
Το αποτέλεσμα λοιπόν όλου αυτού είναι, τα όργανα να υπολειτουργούν προσπαθώντας να πάρουν μέρος από τη δουλειά άλλων οργάνων, τα οποία και αυτά υπολειτουργούν, και αφήνουν τις βασικές λειτουργίες ζωής τις οποίες έχουν φτιαχτεί να διαχειρίζονται.
Όλο αυτό θα επιφέρει εν τέλει μία ζημιά στον οργανισμό, που επιδεινώνει τη στρεσογόνο κατάσταση που εντόπισε στην αρχή, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται και η υπολειτουργία του αλλά και να μην αδυνατίζουμε εν τέλει που ήταν ο αρχικός σκοπός μας.
Πολλοί μάλιστα, έχουν αποκτήσει ασθένειες τη μία πίσω από την άλλη, τις οποίες δεν είχαν προδιάθεση να έχουν. Όπως πχ θυρεοειδή. Και είναι πλέον αναγκασμένοι και καταδικασμένοι να παίρνουν φάρμακα όλη τους την υπόλοιπη ζωή, εκεί που ήταν πλήρως υγιείς!
Επίσης ένα δεύτερο που συμβαίνει κόβοντας πολύ τις τροφές και τις ενεργειακές μας ανάγκες, και εξαιτίας της μεγάλης ικανότητας του οργανισμού μας να προσαρμόζεται, είναι να συνηθίσει πολύ γρήγορα αυτές τις ελάχιστες ποσότητες τροφής και την ελάχιστη ενέργεια που λαμβάνει, με αποτέλεσμα αυτό το λίγο που τρώμε, να γίνεται πλέον συντήρηση για τον οργανισμό μας και όχι απώλεια βάρους.
Αυτό σημαίνει, ότι σε αυτές τι θερμίδες δεν μπορούμε να αδυνατίσουμε, αλλά απλά συντηρούμαστε στο ίδιο βάρος.
Και μάλιστα ένα βάρος, που είναι μηδαμινό και πολύ μακριά από τον τελικό μας στόχο.
Έτσι λοιπόν, αν έχεις ρίξει τις θερμίδες σου πολύ χαμηλά από την αρχή και όχι σταδιακά επειδή βιάζεσαι, και επειδή νομίζεις ότι έτσι θα χάνεις μόνιμα βάρος, αυτό που θα πετύχεις είναι μέσα σε ελάχιστο μόλις διάστημα να σταματάς να χάνεις βάρος.
Εάν προσθέσουμε κιόλας ότι το περισσότερο βάρος που έχασες δεν είναι από λίπος, τότε αποκτάς και μία άσχημη σωματική σύνθεση, με ατροφικό μυϊκό σύστημα και με το λίπος το οποίο δεν έχει από κάτω στήριγμα, να είναι αλλά και να φαίνεται περισσότερο από πριν, και μάλιστα να κουνιέται συνεχώς σαν ένα ζωντανό ζελέ!
Τώρα το μεγάλο και περαιτέρω έγκλημα που κάνουν αρκετοί πάνω στον πανικό τους επειδή βλέπουν ότι δεν χάνουν άλλο βάρος, είναι να θεωρούν ότι πρέπει να μειώσουν κι άλλο τις θερμίδες τους και τις τροφές τους, νομίζοντας ότι επειδή κόλλησαν, έτσι πρέπει να γίνει!
Εκεί πάμε σε φόνο εκ προμελέτης πλέον!
Η καταδίκη φτάνει στην πληρότητά της!
Ο οργανισμός μπλοκάρεται τελείως, τα όργανα υπολειτουργούν από τον υποσιτισμό, και ο κίνδυνος ακόμα περισσότερων ασθενειών αλλά και αυτής της ίδιας της ζωής, όχι απλά δεν σου χτυπάει την πόρτα, αλλά την έχει ανοίξει διάπλατα και έχει μπει μέσα!
Εκεί το μόνο που σώζει, είναι μία επαναφορά του οργανισμού στις φυσιολογικές του συνθήκες επιβίωσης πρώτα, αυξάνοντας σταδιακά τις θερμίδες και τα θρεπτικά συστατικά, μέχρι να επανέλθει οργανισμός, τα όργανα και η βιοχημεία μας σε φυσιολογική λειτουργία.
Το οποίο σημαίνει ότι η λέξη “αδυνάτισμα” πρέπει να φύγει από το λεξικό μας!
Επίσης σημαίνει ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να γίνει αυτή η επαναφορά. Από 6 με 8 μήνες έως και πάνω από χρόνο, βλέποντας το σώμα μας από την άλλη αναγκαστικα να παχαίνει!
Κάτι το οποίο θα ρημάξει στην κυριολεξία την ψυχολογία μας!
Και δεν νομίζω να υπάρξει άνθρωπος που θα δεχτεί μία τέτοια επαναφορά και δεν θα πανικοβληθεί στη θέα αυτής της μεθόδου!
Δεν γίνεται όμως να επανέλθει ο οργανισμός μας αλλιώς. Και αν δεν επανέλθει ο οργανισμός μας, τότε όχι μόνο το αδυνάτισμα, αλλά και υγεία μας θα καταδικαστεί από πολύ νωρίς!
Καταλαβαίνεις λοιπόν, ότι η ανθρώπινη βιοχημεία δεν είναι παιχνίδι!
Δεν μπορούμε να παίζουμε με αυτή εάν δεν έχουμε τη γνώση που χρειάζεται!
Δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα παιδιά!
Για αυτό υπάρχουν ειδικότητες και για αυτό έχουμε διαφορετικές σπουδές ο καθένας.
Δεν μπορούμε να είμαστε όλοι υδραυλικοί, δεν μπορούμε να είμαστε όλοι καθηγητές, δεν μπορούμε να είμαστε όλοι οικοδόμοι ή μηχανικοί αυτοκινήτων, δεν μπορούμε να είμαστε όλοι διατροφολόγοι ή γιατροί.
Ο κάθε ένας εξειδικεύεται στην ειδικότητά του και είναι ο απόλυτα υπεύθυνος και γνώστης, για να φέρει εις πέρας την ανάγκη αυτής της ειδικότητας.