Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα θέμα ζωτικής σημασίας, από το οποίο εξαρτάται το αποτέλεσμα σου ή μάλλον καλύτερα οι απολαβές και οι ανταμοιβές που πρόκειται να έχεις.
Η ζωή μας είναι περικυκλωμένη και περιφρουρείται από απαράβατους πανίσχυρους φυσικούς αλλά και “πνευματικούς” θα λέγαμε νόμους.
Αυτοί οι νόμοι είναι θεμελιώδεις και δεν καθαιρούνται. Έχουν τεθεί με τη δημιουργία μας σαν κόσμος και έχουν ως βάση, μία ανώτερη φυσική από αυτή που ξέρουμε και έχουμε διδαχτεί. Ενεργούν εντελώς κβαντικά. Και η κβαντικές τους ιδιότητες, τους καθιστούν εντελώς απαράβατους και άπιαστους, έτσι ώστε αν θες να ωφεληθείς από αυτούς, θα πας με τα νερά τους και αν θες να τους τροποποιήσεις θα χρειαστεί να εφαρμόσεις έναν ισχυρότερο νόμο! Όλα γίνονται με νόμους!
Ο νόμος της έλξης, δεν είναι δεισιδαιμονία αλλά μία κβαντική κατάσταση, που αντανακλά και ανταποδίδει, στηριζόμενη σε αρκετούς άλλους νόμους, που συνεργάζονται μεταξύ τους σαν μία έμπειρη ορχήστρα, με τεράστια αρμονία και ισορροπία.
Όλοι αυτοί οι νόμοι έχουν την ίδια βάση. Ο καθένας από αυτούς βάζει το δικό του ξεχωριστό στοιχείο στο όλον, αλλά η βάση τους είναι ίδια: Δράση-αντίδραση, αιτία και αποτέλεσμα.
Ένας καταπληκτικός τέτοιος νόμος είναι και ο νόμος της ανταμοιβής ή της αποζημίωσης.
Ο νόμος αυτός, είναι ένα μεγάλο γεγονός και κλειδί ζωής, ο οποίος λέει ότι:
“Οι απολαβές και οι ανταμοιβές που θα έχεις σε αυτή τη ζωή, είτε οικονομικές, είτε αισθηματικές, είτε υλικές, είτε πνευματικές, είτε στο να σου έρθουν αυτά που επιθυμείς και να έχεις καλή πορεία ζωής, εξαρτώνται και είναι πάντοτε σε ακριβή αναλογία με τέσσερις παράγοντες-νόμους”…
Ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες-νόμοι;
Α. Η ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ
1. Μέσα σου.
Δηλαδή μέσα στον εαυτό σου, στην ψυχολογία σου, στο σώμα σου, στην υγεία σου, σε τι κατάσταση είναι ο οργανισμός σου, ο νους σου, ο χαρακτήρας σου, η καρδιά σου, η συμπεριφορά σου και τι άλλες ανάγκες έχεις που πρέπει να δεις σε σένα. Πώς είσαι δηλαδή μέσα σου και τι ανάγκη υπάρχει για να καλυφθεί.
Το πόσο φροντίζεις τον εαυτό σου δηλαδή και το πόσο σε νοιάζει να βελτιωθείς!
2. Γύρω σου.
Δηλαδή πέρα από εσένα. Στην ερωτική σχέση σου, στην επικοινωνία και στις σχέσεις σου με τους άλλους, στους συνανθρώπους σου, στη διαχείριση των άλλων, στα οικονομικά σου, καθώς και στη σχέση σου με το περιβάλλον, τη φύση, τα ζώα και την υπόλοιπη πλάση.
Β. ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΜΕ
Τι αντίδραση επικοινωνείς όταν εντοπίσεις μια ανάγκη; Κινητοποιείσαι; ενδιαφέρεσαι; ευαισθητοποιείσαι; μπαίνεις σε δράση; αδιαφορείς; κοιτάς μόνο τον εαυτό σου; βοηθάς; δίνεις; Και γενικά οτιδήποτε κάνουμε ή δεν κάνουμε για αυτές τις ανάγκες που εντοπίζουμε. Ανάλογα με το αν κάνουμε και το τι κάνουμε αλλά και με το τι δεν κάνουμε, παίρνουμε και την ανάλογη ανταμοιβή.
Γ. Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΣΤΕ
Δηλαδή πώς διαχειριζόμαστε αυτό που κάνουμε και με τι πρόθεση το κάνουμε.
Δεν έχει σημασία αν κάνουμε λάθος ενώ αποκτάμε την ικανότητα να διαχειριζόμαστε καλά, αλλά η πρόθεση που μας κινητοποιεί είναι που μετράει, και αυτή αντανακλάται και αποδίδει.
Το λάθος και η διαδικασία, είναι η περίοδος που γίνεσαι μάστορας και αποκτάς ικανότητες, που θα σε κάνουν να γίνεις άξιος διαχειριστής και να είσαι το είδος του ανθρώπου που είναι άξιο και κατάλληλο να έχει και να κατέχει κάτι.
Και όταν γίνουμε μάστορες, εκεί μπαίνει και ο ο τέταρτος παράγοντας, ο οποίος είναι:
Δ. Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΜΕ
Είτε στη σχέση μας, είτε στη δουλειά μας, είτε στους φίλους μας, είτε στην κοινωνία.
Το πόσο πολύτιμοι δηλαδή είμαστε. Αν κάνουμε ότι κάνουν οι πολλοί, και οι ικανότητες μας είναι όπως των πολλών, υπάρχουν και πολλοί που μπορούν να μας αντικαταστήσουν.
Αν κάνουμε όμως ξεχωριστά ότι κάνουμε και με τρόπο που θα μας καταστήσει πολύτιμους και θα μας ξεχωρίσει από τους άλλους, δεν θα υπάρχουν και πολλοί να μας αντικαταστήσουν. Και όσο πιο ικανοί, ξεχωριστοί και πολύτιμοι είμαστε, τόσο θα σπανίζει και η αντικατάσταση μας!
Ο νόμος λοιπόν της αποζημίωσης, ισχύει πάντα. Αλλά για να λειτουργήσει χωρίς παρεκτροπές και χωρίς μπερδέματα, χρειάζεται ένα ειδικό συστατικό ώστε να μας αποδώσει τα μέγιστα!
Το συστατικό αυτό είναι η ευαισθησία!
Και όταν λέω ευαισθησία, δεν εννοώ την έννοια του ευαίσθητου “καλού παιδιού” που κλαίει με το παραμικρό. Αυτό δεν είναι ευαισθησία. Είναι βλακεία και ανθυγιεινό και δεν έχει καλή ανταμοιβή, επειδή αυτό το είδος ευαισθησίας σημαίνει ότι είμαι θύμα. Και οι απολαβές που θα έχω θα είναι του θύματος.
Εννοώ την έννοια μιας ωραία πάστας ανθρώπου, που νοιάζεται και ενδιαφέρεται και έχει μία καλή πρόθεση, χωρίς να εκπέμπει σαν θύμα. Με την έννοια της αυξημένης φωτεινής αντίληψης και της αγαθής πρόθεσης. Να έχουμε γυμνασμένες κεραίες, ώστε να πιάνουμε το γεγονός!
Και αυτό το είδος ευαισθησίας, έχει δύναμη!
Όταν έχουμε ευαισθησία, αποκτάμε σωστή αίσθηση, σωστή οπτική και σωστή αντίληψη των πραγμάτων.
Και όταν έχουμε σωστή αίσθηση, οπτική και αντίληψη των πραγμάτων, είτε μέσα μας, είτε έξω και πέρα από εμάς, τότε τείνουμε να κινητοποιηθούμε και να δράσουμε με τέτοιο τρόπο, που η ανταμοιβή και η αποζημίωσή μας θα είναι μεγάλη, ακόμα κι αν δεν έχουμε πρόθεση να ανταμειφθούμε! Γιατί ένας τέτοιου είδους ευαίσθητος άνθρωπος, δεν έχει μέσα του πρόθεση να ανταμειφθεί, αλλά ότι κάνει, το κάνει ανιδιοτελώς από θέση δύναμης. επειδή γνωρίζει την αξία του και ανιδιοτελώς την παρέχει σε ανάγκες!
Ο ευαίσθητος-θύμα όμως, γνωρίζει πως δεν έχει δύναμη, οπότε πάντα μέσα του επιζητάει την αναγνώριση, την επιβεβαίωση και την ανταμοιβή, κι ας διατυμπανίζει ότι δεν είναι έτσι, ή ακόμα και μπορεί να αισθάνεται ότι δεν είναι έτσι. Γι’ αυτό και συμπεριφέρεται και γκρινιάζει σαν θύμα. Επειδή δεν αναγνωρίζεται.
Οπότε λοιπόν, όταν έχουμε σωστή αίσθηση, οπτική και αντίληψη των πραγμάτων, και σαν παράδειγμα έχω σωστή διαχείριση και συμπεριφορά σε μία αισθηματική και ερωτική μου σχέση, θα έχω και την ανάλογη απολαβή και αποζημίωση.
Προσοχή όμως! Όχι καλή με την λανθασμένη έννοια ότι κάνω τα πάντα και παραχωρώ και αφιερώνομαι με όλη μου την ενέργεια, θυσιάζοντας τη δική μου ευχαρίστηση και ανάγκες! Αλλά με την έννοια της υγιούς και σωστής συμπεριφοράς.
Άλλο πράγμα το “καλή” και άλλο πράγμα το “σωστή”.
Άλλο πράγμα το ευαίσθητο καλό παιδί που γίνεται δούλος, και άλλο πράγμα ο σωστός διαχειριστής μιας σχέσης που ξέρει να είναι καλός, αλλά ξέρει να βάζει και τα πράγματα στη θέση τους.
Μερικές φορές μία σωστή συμπεριφορά για τον άλλον, μπορεί να μην είναι για αυτόν καλή, επειδή είναι ακόμα ανώριμος και νιώθει ότι ξεβολεύεται. Οπότε δεν μπορεί να την αναγνωρίσει.
Αν όμως έχει και αυτός καλή διάθεση και δεν έχει έναν εγωισμό που υπερβαίνει τον ερωτισμό του, τότε αργότερα που θα ησυχάσουν τα πράγματα, ή όταν εξελιχθεί λίγο και ωριμάσει, θα διακρίνει και ο ίδιος ότι η συμπεριφορά αυτή ήταν σωστή.
Άλλο ένα παράδειγμα είναι με τα οικονομικά μου. Αν έχω καλή διαχείριση και συμπεριφορά στα οικονομικά μου, θα έχω και τις ανάλογες απολαβές από αυτά. Αν είμαι κακός διαχειριστής, τα οικονομικά μου θα φάνε πάτο.
Αν είμαι καλός υπάλληλος, ευσυνείδητος και πολύτιμος, τότε ούτε η δουλειά μου θα κινδυνεύσει ποτέ, αλλά πολύ περισσότερο, θα εξελιχθώ και μέσα εκεί.
Και όλα αυτά εξαρτώνται, από το αν έχω ή όχι ευαισθησία, αλλά και από το πόσο υγιής είναι η ευαισθησία μου σύμφωνα με αυτά που είπαμε.
Η οποία υγιής ευαισθησία επαναλαμβάνω, παράγει σωστή αίσθηση, οπτική και αντίληψη των πραγμάτων.
Αυτός είναι λοιπόν ο νόμος της αποζημίωσης, και δυστυχώς για κάποιους κακόβουλους, ή ευτυχώς για τους καλόβουλους, δεν μπορούμε να τον παραβιάσουμε, εκτός αν πάμε με πλάγια και παραφύση οδό, είτε παρανόμως, είτε με λαμογιές, είτε με κακίες, τα οποία είναι ενέργειες που μας πετάνε έξω από την υπόστασή “άνθρωπος”, οπότε στο τέλος, θα έχουμε και την ανάλογη απολαβή και ανταμοιβή.
Ενέργειες που τις κάνουν μόνο οι δειλοί, οι βολεψάκηδες και οι γλοιώδεις κακεντρεχείς και κακότροποι άνθρωποι, τους οποίους κανείς δεν θέλει δίπλα του, και στο τέλος ούτε αυτοί θα μπορέσουν να ξεφύγουν από το νόμο της αποζημίωσης.
Θα τους γυρίσει κάποια στιγμή μπούμερανγκ.