Πόσο υγιεινό είναι ένα τρόφιμο που προωθείται σαν υγιεινό; (Μέρος 1ο)
Με το σημερινό τρόπο που ζούμε και την ανάπτυξη της βιομηχανίας και της τεχνολογίας, ο όρος «φυσικό», είναι κάτι το οποίο επιζητείται σαν κάτι το σπάνιο, όπου σε άλλες εποχές, δεν χρειαζόταν να ασχοληθεί κανείς. Και έχουμε φτάσει να αναζητάμε φυσικές τροφές, σαν χρυσοθήρες!
Οι βιομηχανίες τροφίμων, ύστερα από μία μακρά περίοδο δημιουργίας εύκολων και πολύ επεξεργασμένων φθηνών τροφών, όπου εκπαίδευσαν τους καταναλωτές τους να τρώνε με αυτό τον τρόπο, μυρίστηκαν την τρέχουσα ανάγκη της εποχής και δημιούργησαν προϊόντα που φαίνονται και ονομάζονται υγιεινά, βάζοντάς τους και βαρύγδουπους τίτλους, επικεντρώνοντας την προσοχή του κοινού μόνο σε κάποιο στοιχείο που η ημιμαθής «αγορά» αναζητάει, καλύπτοντας όμως την υπόλοιπη σύσταση και διαδικασία των προϊόντων τους.
Οι ετικέτες των τροφίμων, κατευθύνουν τον καταναλωτή σε ορισμένα μόνο στοιχεία τα οποία φαίνεται να ζητάει ο κόσμος και καλύπτουν τα υπόλοιπα, όπου τα ίδια αυτά τα συστατικά, καθορίζουν πλέον ένα τρόφιμο «μη υγιεινό».
Μάλιστα οι βιομηχανίες δημιούργησαν τέτοια προϊόντα σε πολύ ακριβές τιμές, καθώς έχει ερευνηθεί πως οι καταναλωτές είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν πολλά χρήματα παραπάνω, αρκεί να ικανοποιηθεί η ανάγκη να βρουν κάποιο προϊόν με τα στοιχεία που έμαθαν πως το καθιστούν υγιεινό.
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τι γίνεται πίσω από τις ετικέτες των τροφίμων και θα ανακαλύψουμε το πόσο υγιεινά μπορεί να είναι. Θα μάθουμε να διαχωρίζουμε την πραγματικότητα από αυτά που αναγράφονται στις ετικέτες των τροφίμων και που προβάλλονται ως φυσικά και θα δούμε τι κρύβεται από πίσω από αυτά, καθώς αποδεικνύεται πολλές φορές πως όχι μόνο είναι μάταιη η υπερβάλλουσα τιμή αυτών των τροφίμων, αλλά μπορεί αντί να καλυτερέψουν, να επιδεινώσουν και την υγεία για την οποία και φτιάχτηκαν.
Θα δούμε λοιπόν, τις έξι (6) πιο κοινές ετικέτες, καθώς οι παράγοντες είναι πάρα πολλοί που θα καθορίσουν εάν ένα τρόφιμο είναι υγιεινό. Επίσης, μεγάλη σημασία έχει η σειρά των συστατικών που αναγράφονται σε μία ετικέτα. Το πρώτο συστατικό, έχει τη μεγαλύτερη ποσότητα, το δεύτερο την αμέσως μεγαλύτερη κ.ο.κ.
- Όταν η ετικέτα αναγράφει: «ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ».
Το μάρκετινγκ πίσω από τα λεγόμενα φυσικά προϊόντα είναι τόσο εκτεταμένο, που είναι επικαλυμμένο με μία σειρά συσκευασμένων τροφίμων και με έναν κατάλογο συστατικών, μακριά από κάθε έννοια του όρου «φυσικό», όπως το σιρόπι καλαμποκιού (αμυλοσιρόπι), το άσπρο αλεύρι και τη λεγόμενη φυσική αρωματική ύλη. Δυστυχώς, οι νόμοι περί φυσικών προϊόντων, το μόνο που προσδιορίζουν για τα τρόφιμα, είναι να μην περιλαμβάνουν τεχνητά συστατικά, προσθήκες χρωμάτων και να είναι ελάχιστα επεξεργασμένα. Δεν παρέχει εγγύηση όμως για τον τρόπο ανάπτυξης των ζώων ή των φυτών, ή εάν έλαβαν αντιβιοτικά και ορμόνες. Με λίγα λόγια, ο όρος «φυσικό», δεν είναι συνώνυμος με τον όρο «υγιεινό». Οπότε, αγνοήστε τον τίτλο: «Φυσικό», και επικεντρωθείτε στη λίστα των συστατικών και την ανάλυσή τους, όπου πρέπει να είναι όσο το δυνατόν συντομότερες και κατανοητές. Ψάξτε τουλάχιστον για τον τίτλο: «ΒΙΟ», όπου οι συνθήκες ανάπτυξης είναι καλύτερες.
- Όταν η ετικέτα λέει: «Όχι υψηλής φρουκτόζης σιρόπι καλαμποκιού».
Το αμυλοσιρόπι ή σιρόπι καλαμποκιού, είναι ένα προϊόν το οποίο θα πρέπει να αποφεύγεται καθώς καλπάζει ο διαβήτης και η αύξηση σωματικού λίπους, και είναι ισάξιο της ζάχαρης. Το να το αποφύγουμε δεν είναι τόσο εύκολο, καθώς υπάρχει σχεδόν στα πάντα! Από το κέτσαπ μέχρι το ψωμί! Οπότε, διαβάζετε πάντα την ετικέτα με τα συστατικά.
(Συνεχίζεται. Δείτε το 2ο Μέρος εδώ: Η Αλήθεια πίσω από τις ετικέτες τροφίμων-Μέρος 2ο)…